یادداشتی از ماریو بارگاس یوسا درباره انقلابِ ادبی فلوبر
قرن گذشته بود. روزی که به پاریس رسیدم، از یک کتابفروشی در محله لاتَن، به نام لذت خواندن1 نسخهای از «مادام بواری» خریدم. تقریبا تمام شب را تا سپیدهدم به خواندن آن مشغول شدم. نویسندهای را که میخواستم باشم پیدا کردم و به لطف فلوبر، شروع به آموختن تمام اسرار هنر رمان کردم. هیچکس بهاندازه این مرد تنهای کرواسه2 به ژانر تخیلی انگیزه نبخشید. فلوبر دریافت راوی مهمترین شخصیتی است که رماننویس خلق میکند و او ممکن است داستانگویی غیر از شخصیتها باشد، کسی که همه چیز را میداند -تقلیدی از الوهیت- یا یک شخصیت راوی باشد؛ حتی ممکن است...