واقعیت این است که همه میدانند روزگاری ناصر حجازی با امیر قلعهنویی به دلخوری رسیدند و مشکلاتی از هر دوسو عنوان شد. این دلخوری تا پایان زندگی ناصر حجازی هم با او همراه بود.
حالا اینکه امیر قلعهنوعی تلاشی برای رفع سوءتفاهمها کرده باشد یا نه، خودش میداند، اما آیا میشود این آزردگی را پنهان کرد؟ ماجرا اصلا از همین یک نکته ساده شروع شد و حالا رسیده به حکم دادگاه. اواخر شهریور سال گذشته به دنبال اکران خصوصی فیلم مستند «من ناصر حجازی هستم»، به کارگردانی نیما طباطبایی، امیر قلعهنوعی از این فیلم به امور سینمایی وزارت ارشاد شکایت کرد تا مواردی در آن حذف شود، اما وقتی چند ماه بعد فیلم درجشنواره فیلم مستند سینماحقیقت اکران شد، قلعهنوعی را دوباره دیدیم شکایت بهدست برای توقیف فیلم آمده است.
همان روزها در روزنامه شهروند نوشتیم؛ گویا سمبه قلعهنوعی پرزور است، چون شکایت به توقیف انجامید، اما این انتقامجویی چندان طول نکشید و چند روز بعد دوباره اکران فیلم از سر گرفته شد. ما گمان کردیم که امیرخان ماجرا را رها کرده اما گویا بعد از پخش خانگی این فیلم، دوباره با وکیلش به دادسرا مراجعه کرده و به رأی قبلی اعتراض کرده است.
با این شکایت دوباره پرونده به جریان افتاد تا اینکه ١٣ شهریورماه امسال جلسه محاکمه برگزار شد. حالا یک منبع آگاه به تسنیم خبر داده: «قلعهنوعی درجلسه دادگاه از شکایت خود علیه کارگردان این فیلم گذشت کرد اما تهیهکننده فیلم با شکایت وی به اتهام توهین و نشر اکاذیب به ۶هزارتومان جریمه نقدی و ٣٧ ضربه شلاق تعلیقی محکوم شد.» هرچند تهیهکننده میتواند به این حکم اعتراض کند، اما ماجرا چیز دیگری است. امیرخان گویا هنوز هم حاضر نیست واقعیت را بپذیرد؛ همه از اختلاف شما با زندهیاد حجازی خبر داشتند و حتی جزییات آن را هم میدانند؛ همه حتی حافظ شیراز!
