تناقضات سازندگان نمایش «بینوایان» برای توجیه قیمت بالای بلیت/ تئاتر اقتصاد آزاد نیست

درباره توجیه قیمت بالای بلیت تئاتر «بینوایان» توجیهاتی آورده می‌شود که هیچ دلیل منطقی و درستی پشتش نیست.

به گزارش تیترهنر، دست اندرکاران نمایش لاکچری «بینوایان» دلایلی برای توجیه قیمت‌های نجومی برای یک تئاتر می‌آورند که به هیچ عنوان قانع کننده نیست.

کارگردان نمایش، حسین پارسایی می‌گوید که این یک نمایش بزرگ است و چون یک نمایش بزرگ است پس حق دارد هر قیمتی که می‌خواهد تهیه کند و پول هزینه های زیاد را از مخاطب بگیرد.

با این استدلال پس از این به بعد هر نمایش با صرف آوردن چند سلبریتی و نوازنده نام کارش را تئاتر بزرگ بگذارد و هر قیمتی که می‌خواهد را تعیین کند. قرار نیست که  هزینه بالای سلبریتی‌ها از جیب مخاطب آورده شود. هنر در این است که هزینه‌های یک تئاتر بزرگ را با قیمت‌های معمول در آورد وگرنه رسیدن به سوددهی با پول مخاطب و با بلیت‌های 200 و 100 هزار تومانی در یک سالن بزرگ هیچ هنری ندارد.

عوامل «بینوایان» می‌گویند که چون بخش خصوصی است پس آنها می‌توانند هر جور دوست دارند رفتار می‌کنند و تئاتر را مثل تجارت ببینند. اما انگار آنها یادشان رفته که تئاتر، بازار نیست و فرهنگ مثل اقتصاد نیست. قرار نیست با نام خصوصی سازی هر کسی هر کاری را به روی صحنه ببرد و ساز و کار قیمت گذاری بلیت را بر هم بزند.

تئاتر به هیچ عنوان تجارت نیست و هر کسی که می خواهد با تئاتر کاسبی کند راه را اشتباه آمده است. با این فرض که مردم بلیت را می‌خرند قرار نیست که چرخه بازی را بهم زد و به هنر تئاتر مثل یک جریان اقتصاد آزاد نگاه کرد که هر کس هر کاری می‌خواهد در آن انجام دهد.

در این میان سلبریتی‌هایی که در این کار بازی کرده‌اند و به خاطر رقمی بیشتر دم نمی‌زنند و چوب حراج به حرفه‌شان زده‌اند به اندازه کارگردان و تهیه‌کنندگان این تئاتر مقصرند.

تئاتر مثل هر هنر دیگری اصول و قواعد خودش را دارد و نباید اجازه داد هر کسی به راحتی این قواعد را بهم بزند و برای خودش قواعد جدید تعریف کند. کاری که عوامل «بینوایان» می‌کنند شبیه آن است که سازندگان یک فیلم سینمایی به بهانه اینکه هزینه تولیدشان بالاست بخواهند برای خودشان قیمت بلیت تعریف کنند. در سینما این اتفاقات نمی‌افتد چون همه ملزم به رعایت اصول و قواعدش هستند ولی تئاتر مثل یک بچه سر راهی هر کسی از راه برسد یکی بر سرش می‌زند و جیبش را خالی می‌کند و کسی خود را ملزم به رعایت قاعده و قانونی نمی‌داند.

کاری که حسین پارسایی و کارگردانانی از این جنس با تئاتر می‌کنند، سبب می‌شود رویه‌ای غلط در این هنر باز شود تا هر کس به بهانه کاسبی و تجارت و به بهانه بردن یک کار بزرگ روی صحنه بخواهد برای خودش قیمت بلیت تعیین کند. اتفاقی که در آینده نزدیک خواهد افتاد و در این میان سلبریتی‌ها و بخشی از دست اندرکاران تئاتر بیشترین تقصیر را بر گردن دارند.