تقریبا نیمی از نوزادان در انگلستان تا قبل از شش ماهگی در تخت والدینشان و در کنار آنها به خواب میروند. اما این عادت، در برخی موارد به یک تراژدی منجر شده است.
داون بارکلی هفتههای نخست زندگی دخترش،”فرن” را به یاد میآورد.
سال ۲۰۱۴ میلادی بود و داون میگوید که تنها راه خواباندن فرن این بود که یک نفر کنارش دراز بکشد: “به بیخطرترین شکل ممکن کنارش دراز میکشیدم؛ بالش ها را برمیداشتم. او را به پشت میخوابانیدم ودستم را هم روی سینهاش میگذاشتم.”
“هیچکس دیگری -همسرم یا بچههای دیگر- روی تخت نمیآمدند. داشتن و نگه داشتن او در کنار خودم، طبیعیترین اتفاقی بود که ممکن بود بیفتد.”
بررسیهای بیبیسی نشان داده است که اغلب والدینی که نوزادشان را در تخت کنار خود میخوابانند، از ترس این که مورد قضاوت قرار بگیرند، درباره این موضوع، علنی صحبت نمیکنند و به همین دلیل، راهنمایی لازم را درباره خطرهای احتمالی و چگونگی مقابله با این خطرها دریافت نمیکنند.
روی مبل
اما همهچیز آنطور که داون انتظار داشت، پیش نرفت. یک روز صبح با دخترش که فقط هشت هفته داشت، روی مبل چرتش برد و وقتی بیدار شد، متوجه شد که فرن دیگر نفس نمیکشد.
“صبح از خواب که بیدار شد، شیرش را دادم و بعد، هر دو روی مبل خوابمان برد.”
داون همین که متوجه شد نفس فرن بند آمده است، سعی کرد به او کمک کند.
“اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که من بلایی سرش آوردهام و ترس وجودم را گرفت. فقط به این فکر کردم که خودم بچهام را کشتهام.”
“یادم هست که فرن را بلند کردم و به سمت اندی، همسرم، دویدم و داد زدم: مرده!”
داون میگوید که همسرش سعی کرد به دخترشان ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی بدهد: “فکر کردم دارد دخترمان را به زندگی برمیگرداند. رنگ گونههای فرن داشت برمیگشت.”
اما تلاش اندی به نتیجه نرسید.
داون میگوید: “تنها چیزی که یادم مانده این است که روی زمین افتاده بودم و جیغ میکشیدم.”
۹ ماه بعد، در بررسیهای پزشکی قانونی مشخص شد که فرن دچار ضایعهای در مغزش بود و همین ضایعه احتمالا باعث شده است که او نتواند نفس بکشد.
در گواهی مرگ فرن، علت فوت ابتدا “نامعلوم” نوشته شده بود، ولی بعد، آن را به “مرگ ناگهانی نوزاد هنگام خواب در کنار یک فرد دیگر” تغییر دادند.
خطرات احتمالی
خوابانیدن نوزادان در کنار خود موضوع حساسی است. خیلی از والدین فکر میکنند که این موضوع خیلی طبیعی است یا تنها راهی است که برای خوابانیدن فرزندشان دارند. آنها در اغلب موارد نوزادشان را به تخت خود میبرند و کنارش دراز میکشند.
با این حال، هشدار داده شده است که وقتی نوزاد در بستری مشترک با یک نفر دیگر به خواب میرود، خطر مرگش افزایش مییابد.
دادههای رسمی نشان میدهد که هر ساله در بریتانیا نزدیک به ۳۰۰ نوزاد بر اثر “سندروم مرگ ناگهانی نوزاد” در حالی که در خواب هستند، جان خود را از دست میدهند.
در چنین مواردی، این خطر هست که نوزاد از تخت بیرون بیفتد، زیر لحاف یا ملافه گرفتار شود و دمای بدنش بیش از حد بالا برود، یا زیر بالش یا بدن والدینش بماند و خفه شود.
یک گهواره یا تخت کوچک در کنار تخت والدین در اتاق آنها، امنترین جا برای خواباندن نوزادان در شش ماه اول زندگی آنها خوانده شده است و توصیه شده که والدین هیچوقت با نوزادشان روی مبل دراز نکشند و نخوابند.
‘کاملا طبیعی’
شونا هیگ که برای اولینبار مادر شده است، دخترش ایوا را در کنار خود میخواباند.
او میگوید که دوستانش مرتب توصیه میکنند که بهتر است ایوا را در یک گهواره یا تخت کوچک بخواباند، ولی دخترش تنها زمانی دست از گریه برمیدارد و به خواب میرود که روی تخت پدرومادرش باشد: “هر وقت روی تخت خودش میگذارمش، شروع به سرفه و عطسه میکند. کاملا مشخص است که از وضعیت راضی نیست. ترجیح میدهم بچهام در بغل خودم راضی بخوابد. خودم هم بیدار و هوشیار در کنارش در تخت میمانم.”
او میگوید که ایوا در یک کیسه خواب مخصوص، روی تخت و بین پدر و مادرش میخوابد: “برای ما کاملا طبیعی است که بچهمان کنارمان بخوابد.”
او میگوید که توصیه یا هشداری هم درباره خطرهای احتمالی خوابانیدن دخترش در کنار خودشان دریافت نکرده است.
‘ممکن است برای هرکسی رخ دهد’
اما داون که بعد از فرن، صاحب یک دختر دیگر به نام فی شده است، میگوید که هر بار به مرگ فرن فکر میکند “قلبش تیر میکشد”. مرگ دخترش باعث شد او خود را به انزوا بکشد و از دوستان و بیشتر اعضای خانوادهاش دوری کند.
داون امیدوار است که با صحبت کردن درباره اتفاقی که افتاد، بتواند در این باره آگاهیرسانی کند: “این اتفاق ممکن است برای هر کسی رخ دهد.”
“همه درباره این که چطور ممکن است یک نوزاد در خواب بمیرد، صحبت میکنند و از موقعیت احتمالی خبر دارند، ولی کمتر کسی را از نزدیک میشناسند که فرزندش را در خواب از دست داده باشد.”
منبع بی بی سی