صابر ابر با سریال «قورباغه» توانسته دوباره نگاهها را به سوی خودش جلب کند. این بازیگر جوان، در «قورباغه» نقش اصلی را برعهده دارد و با بازی قابل قبولش بر جذابیت سریال افزوده است. صابر ابر در کارنامهی بازیگریاش فیلمهای سینمایی زیادی دارد که بعضی از آنها، جزو مهمترین فیلمهای سینمای ایران در سالهای اخیر به شمار میروند. ابر شانس همکاری با مهمترین فیلمسازان کشور را داشته و توانسته به مرور زمان تواناییهایش را غنا ببخشد و در بازیگری پختهتر شود. او هیچگاه از جشنواره فیلم فجر سیمرغ نگرفته و تنها نامزد دریافت سیمرغ شده است. ابر انتخابهای خوبی در مدت فعالیتش در سینما داشته و اجازه نداده کارنامهی بازیگریاش با فیلمهای ضعیف و سخیف خراب شود. شاید صابر ابر در حد یک سوپراستار ظاهر نشده ولی بازیهای خوبش در نقشهایی که بازی کرده، در خاطرهی علاقهمندان سینما مانده است. مروری بر مهمترین فیلمهای کارنامه بازیگری صابر ابر داریم.
دایره زنگی
کارگردان: پریسا بختآور
سال تولید: 1386
با وجود اینکه ابر پیش از بازی در «دایره زنگی»، تجربهی بازی در «مینای شهرخاموش» را داشت ولی در فیلم بختآور بسیار دیده شد و مسیرش در سینما خیلی زود با این فیلم هموار شد. «دایره زنگی» در سالی که اکران شد، جزو فیلمهای موفق و پرفروش بود و با وجود حضور چهرههایی چون مهران مدیری، امین حیایی و محمدرضا شریفینیا، بازی صابر ابر بیش از همه به چشم آمد.
با وجود بازیگران سرشناس فیلم، ابر نقش محوری در «دایره زنگی» دارد و حضورش در فیلم بسیار تاثیرگذار است. او در این فیلم به خوبی توانست نقش جوانی ساده و عاشقپیشه را بازی کند و تماشاگران در طول فیلم به خوبی با اتفاقات پیشآمده برای او همراه میشوند. ابر در «دایره زنگی» در نقش یک نصاب ماهواره به خانههای شمال شهر میرود و تصمیم دارد با پولش به دختری که تازه با او آشنا شده، کمک کند. مواجهه ابر با همسایگان که هر کدام عقیده و اخلاق خاص خودشان را دارند، از لحظات جذاب فیلم است.
«دایره زنگی» برای صابر ابر جوان یک سکوی پرتاب بزرگ بود. او نتیجهی اعتماد کارگردان را به خوبی داد و خودش را به عنوان بازیگری توانمند معرفی کرد. به اعتقاد برخی از منتقدان اگر در آن سال فیلم «دایره زنگی» از جشنواره فیلم فجر خارج نمیشد، صابر ابر یکی از شانسهای گرفتن سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد بود. پس از «دایره زنگی» بار دیگر نگاه منتقدان به این بازیگر جوان بود. آنها میخواستند ببیند موفقیت او در این فیلم اتفاقی بوده یا او خواهد توانست مسیر موفقیت را با تکیه بر تواناییهایش طی کند.
درباره الی
کارگردان: اصغر فرهادی
سال تولید: 1387
«درباره الی» را باید یکی از مهمترین فیلمهای سینمای ایران در دو دهه اخیر دانست و صابر ابر چه خوششانس بوده که در همان ابتدای مسیر بازیگریاش تجربه بازی در فیلمی از اصغر فرهادی را داشته است. نقش او در فیلم کم و کوتاه است ولی همان نقش کم هم به خوبی درآمد و خیلی خوب دیده شد. ابر برای این فیلم نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره فیلم فجر شد؛ جایزهای که در نهایت به علیرضا خمسه به خاطر بازی در فیلم «بیست» رسید.
ابر در «درباره الی» در قامت جوانی عصبی و از همه جا بیخبر ظاهر شده که هیچ اطلاعی از سفر نامزدش به شمال کشور ندارد و همین باعث بروز درگیری و تنش میان او و دوستان نامزدش میشود. قطعا بازی در فیلمی از فرهادی تجربهای گرانبها برای این بازیگر به شمار میرود. این تجربهها سبب شد تا ابر در ادامه تن به نقشهای سخیف و ضعیف ندهد و دست به عصا نقشهایش را انتخاب کند.
از بخت خوب ابر، «درباره الی» همچون «دایره زنگی» بسیار دیده شد و حتی در سطح جهانی نیز مخاطب پیدا کرد. در همان سالهای نخستین ورود ابر به سینما بخت و اقبال با او یار بود تا او در چند فیلم مهم بازی کند و همین باعث دیده شدنش در ابعاد وسیع شود. حالا دیگر بسیاری معتقدند یک بازیگر توانمند به سینمای ایران اضافه شده است.
اینجا بدون من
کارگردان: بهرام توکلی
سال تولید: 1389
انتخابهای هوشمندانه ابر جهت ایفای نقش عاملی بود تا او در هر فیلمی بازی نکند. همین حساسیت این بازیگر در انتخاب نقش، فیلمهای ضعیف کارنامهی بازیگریاش را کم و فیلمهای خوب و قابل اعتنایش را زیاد کرده است. ابر در این سالها دیگر به بازیگری شناخته تبدیل شده و حالا دیگر کارگردانها به او اطمینان میکنند تا نقشهای اصلی فیلمهایشان را بدهند.
صابر ابر در «اینجا بدون من» یکی از بهترین بازیهایش را دارد. بهرام توکلی با سپردن یکی از نقشهای مهم فیلمش به ابر، بر تواناییهای او در بازیگری صحه گذاشت. ابر در این فیلم نقش جوانی سرخورده، غمگین و آشفتهحال را بازی میکند. بازی او در این نقش بسیار خوب درآمده و جزو خاطرهانگیزترین بازیهای ابر به شمار میرود.
بازی صابر ابر در نقش احسان، پس از سالها به نمادی برای ناکامیها و سرخوردگیهای جوانان دههی شصت تبدیل شد. دیالوگهای او در فیلم با مرور زمان نه تنها از یاد نرفت، بلکه بارها و بارها توسط جوانان در شبکههای اجتماعی تکرار شد. شاید از این فیلم به بعد، باید صابر ابر را نماینده جوانان دهه شصتی در سینمای ایران ایران دانست.
«اینجا بدون من» با بازی ابر تحسین منتقدان و تماشاگران فیلم را به دنبال داشت. هرچند فیلم داستان تلخ و گزندهای داشت ولی در روایت و داستانگویی بسیار موفق عمل کرد. به ویژه بازی بازیگرانش، بر تاثیرگذاری فیلم افزود. فیلم در زمان اکران هم در داخل کشور و در جشنواره خارجی بسیار دیده شد.
انتهای خیابان هشتم
کارگردان: علیرضا امینی
سال تولید: 1389
متاسفانه کلیشهسازی در سینمای ایران امری مرسوم است. اگر یک بازیگر در یک نقش خوب ظاهر شود، بقیهی کارگردانها در دادن نقشهای مشابه به آن بازیگر به صف میشوند. پس از بازیهای خوب صابر ابر در نقش جوانهای عصبی و سرخورده، حالا او با نقشهایی مشابه مواجه میشود.
علیرضا امینی که در آن سالها فیلمهای اجتماعی دغدغهمند میساخت، برای ساخت «انتهای خیابان هشتم» سراغ صابر ابر رفت تا در کنار ترانه علیدوستی زوج فیلمش را تشکیل دهد. هرچند نقش ابر تا حدودی شبیه نقش احسان در «اینجا بدون من» بود، ولی او باز هم توانست این نقش را به خوبی بازی کند و تاثیرش را روی مخاطبش بگذارد. سکانس پایانی فیلم که همراه با عصبانیت و گریههای ابر در پمپ بنزین است، یکی دیگر از بازیهای خوب او به شمار میرود.
«انتهای خیابان هشتم» فیلم تلخی است که در زمان اکران با حاشیههای زیادی روبرو شد. ابر به خوبی نقش جوانی درمانده در تامین هزینههای نامزدش را بازی کرد و در فیلم با همان تن صدای غمگین و حالت چهرهی ناراحت ستارهی فیلمش بود. ابر در «انتهای خیابان هشتم» متوجه شد که نباید خودش را در یک قالب و یک نقش محدود کند و به همین خاطر خیلی زود خودش را در نقشهای متفاوت محک زد.
برف روی کاجها
کارگردان: پیمان معادی
سال تولید: 1389
جسارت در فیلمسازی یعنی دادن نقشهای متفاوت به بازیگران؛ کاری که پیمان معادی در «برف روی کاجها» با صابر ابر کرد. معادی در این فیلم، ابر را از نقشهایی که دیگر برای او حالت کلیشه پیدا کرده بود، دور کرد و نقشی متفاوت به او داد. ابر در «برف روی کاجها» دیگر آن جوان عصبی و ناراحت فیلمهای قبلش نیست و نقش جوان احساسی و عاشقپیشه را بازی میکند.
«برف روی کاجها» فیلم خاصی در سینمای ایران است. حال و هوای مخصوص به خودش را دارد و فضای خاصی را به مخاطبش القاء میکند. اگرچه ابر در این فیلم نقش فرعی را برعهده دارد ولی ورودش از میانههای فیلم، فضای فیلم را به کلی تغییر میدهد و بسیار بر تماشایی شدن فیلم میافزاید. ابر در این فیلم جوانی خوشخیال و احساساتی است که دل در گرو زن همسایه داده و در حال تجربه کردن دوران تازهای در زندگیاش است.
صابر ابر با «برف روی کاجها» نشان داد توانایی بازی در نقشهای متفاوت را دارد. او به خوبی از پس نقش نریمان در فیلم برآمد تا فصل تازهای در بازیگریاش باز شود. فیلم پیمان معادی با آن فضای سیاه و سفید و ریتم کندش، یکی از بهترین فیلمهای عاشقانه سینمای ایران به شمار میرود.
رخ دیوانه
کارگردان: ابوالحسن داودی
سال تولید: 1393
اعتماد کردن به صابر ابر در ایفای نقشهای مختلف نتیجه داد و کارگردانهای دیگر را در بازی گرفتن از این بازیگر در نقشهای متفاوت جسور کرد. فیلم جوانپسند داودی در اکران با استقبال مردمی مواجه شد و روایت پیچیده و غیرخطی فیلم برای تماشاگر ایرانی جذاب بود.
صابر ابر در «رخ دیوانه» در کنار دیگر چهرههای سینمای ایران بازی خوبی را ارائه میدهد. «رخ دیوانه» چند شخصیت اصلی و مهم دارد که ابر یکی از آنهاست. فضای جذاب و پرتحرک فیلم تا حدودی با دیگر فیلمهایی که ابر در آنها بازی کرده، تفاوت دارد و این بازیگر از فضای غمگین و ناراحت فیلمهای قبلیاش فاصله گرفته است. ابر با بازی در نقش «کاوه» از همان ابتدای فیلم نقش مهمی در «رخ دیوانه» دارد. فیلم با ریتمی سریع و داستانی پرکشش مجال یک لحظه مکث و توقف را به تماشاگرش نمیدهد. «رخ دیوانه» در شیوه روایت و کارگردانی از فیلمهای متفاوت سینمای ایران به شمار میرود که داستانی جوانپسند دارد.
قندون جهیزیه
کارگردان: علی ملاقلیپور
سال تولید: 1394
صابر ابر که تا این سال در کارنامهاش بیشتر نقشهای جدی و افراد یاغی و سرخورده را بازی کرده، این شانس را پیدا میکند تا خودش را در فیلمی کمدی محک بزند. «قندون جهیزیه» فیلم پرحاشیهای بود که بر اساس بازی ابر و نگار جواهریان میچرخید. سادگی این زوج و قرار گرفتنشان در یک موقعیت ویژه، فضای جالبی را در طول فیلم رقم میزند.
ابر در این فیلم نقش جوانی ساده و کمبضاعت را بازی میکند که به خاطر شرایط بد مالی و قرارگرفتن در مضیقهی اقتصادی مجبور میشود خانهاش را به یک گروه سینمایی اجاره بدهد. سادگی کاراکتر عطا در فیلم به خلق فضاهای کمدی کمک میکند و ابر با فرورفتن در نقش یک جوان سادهی شهرستانی نشان میدهد از پس نقشهای کمدی هم برخواهد آمد.
صابر ابر پس از بازی در فیلمهای متعدد سینمایی این شانس و خوشاقبالی را داشت تا خودش را فیلمی کمدی که فضایی متفاوت نسبت به دیگر فیلمهایش دارد، محک بزند. هرچه از حضور این بازیگر جوان در سینمای ایران گذشته، اعتماد کارگردانان در سپردن نقشهای متفاوت به او بیشتر شده است. او هم به خوبی از این فرصتها استفاده کرده و توانسته بازی قابل قبولی را ارائه دهد.
مسخرهباز
کارگردان: همایون غنیزاده
سال تولید: 1397
سابقهی آشنایی صابر ابر با همایون غنیزاده به سالها قبل از ساخت فیلم «مسخرهباز» برمیگردد. ابر در سال 1389 در نمایش «کالیگولا» به کارگردانی غنیزاده بازی کرد و این نمایش آغازگر همکاریهای این دو هنرمند شد. نمایشی که یک بار دیگر در سال 1394 به روی صحنه رفت و عنوان پرفروشترین نمایش سال را هم برای خود کرد.
غنیزاده برای ساخت نخستین فیلم سینماییاش باز هم سراغ صابر ابر رفت تا این بازیگر یکی دیگر از نقشهای متفاوت سینماییاش را بازی کند. «مسخرهباز» یکی از متفاوتترین فیلمهای سینمای ایران به لحاظ ساخت و کارگردانی است. غنیزاده سعی کرده با تکیه بر قدرت کارگردانی و با الگوگیری از سینماگران آمریکایی فیلمی متفاوت را بسازد.
صابر ابر در این فیلم نقش آرایشگری عشق فیلم و بازیگری را بازی میکند. او در «مسخرهباز» نقش شخصیتی به نام دانش را بازی میکند که به ملاقات سوپراستار خیالیاش میرود. دانش جوانی عشق بازیگری است و حالا رویاهایش را در یک آرایشگری جستجو میکند. «مسخرهباز» به لحاظ ویژگیهای سینمایی فیلم مهمی در سینمای ایران است. تا پیش از این چنین فیلمی در سینمای ایران ساخته نشده بود و بازی ابر در این فیلم خوب دیده شد.
صابر ابر در کنار این فیلمها با کارگردانهای بزرگی مثل بهمن فرمانآرا، رخشان بنیاعتماد و علی رفیعی کار کرده است. کارنامهی بازیگری او ترکیبی از کارگردانهای جوان و صاحبنام را تشکیل میدهد. ابر با گذشته زمان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و توانسته خودش را از قالبهای کلیشهای رها کرده است. او پس از دو دهه بازیگری در سینمای ایران، حالا به بازیگری توانمند و قابل اتکا تبدیل شده که همچنان چالش در بازیگری را طلب میکند.