ایمان صفا بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که اولین بار با حضور در سریال موفق “عملیات 125” خوش درخشید، این روزها کمتر در آثار سینمایی و تلویزیونی دیده می‌شود.
به گرارش هفت هنر، او از فعالیت‌های اخیر خود و دلایل کم‌کاری‌اش، گفت: به برکت حضور دوستان، تله‌فیلم که ساخته نمی‌شود و سریال‌ها نیز مناسبتی شده‌اند و محدود، که آن‌هم دست دوستان خودشان است و فقط چند بازیگر خاص در شبکه‌ها دیده می‌شوند که از سریالی به سریال دیگر می‌روند و هر سال هم تکرار می‌شوند. بنابراین کار جدیدی ندارم و تنها تله‌فیلم “خط آبی” را سال گذشته بازی کردم که به تازگی در شبکه نمایش خانگی پخش شده است و امیدوارم به لطف مردم و حمایت آن‌ها فروش داشته باشد تا حداقل هزینه تولیدش بازگردد.
وی ادامه داد: در عرصه تئاتر نیز این روزها نمایش “اکسیر” را روی صحنه دارم که تئاتری است آزاد و یک تئاتر کلاسیک هم دارم با نام “این یک درام نیست” که متن آن را برای جشنواره تئاتر شهر فرستادم و منتظر جواب هستم. این روزها مشغول تمرین این نمایش هستیم تا اگر حتی در جشنواره پذیرفته نشد، بتوانیم در یکی از سالن‌های نمایش آن را به روی صحنه ببریم.
این بازیگر درباره استقبال مردم از تئاتر آزاد اظهار کرد: مردم همواره از تئاتر خوب استقبال می‌کنند، چرا که مخاطب همیشه به دنبال کیفیت است و خیلی ژانر برایش اهمیتی ندارد. ما هم سعی می‌کنیم نمایش خوبی که در شان خانواده‌هاست به روی صحنه ببریم و خیلی از شوخی‌های دوستانه استفاده نکردیم، بلکه تلاش کردیم نمایش را به سمت نمایش‌های خانوادگی پیش ببریم. در یک نمایش باید حرمت خانواده حفظ شود و زمانی که این اتفاق بیفتد، قطعاً از آن استقبال هم می‌شود. متأسفانه این روزها اتفاقی که افتاده است آثاری دیده می‌شود که از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و در آن‌ها هیچ ذوق و خلاقیتی هم دیده نمی‌شود. این نمایش‌ها عمدتاً باعث می‌شوند تا آثار دیگر نیز زیر سؤال برده شوند. ما در سبک تئاتر آزاد نوع نمایش و دیالوگ‌هایمان تلاش کردیم علاوه بر ارائه یک کار باکیفیت حرمت خانواده را نیز حفظ کنیم.
صفا همچنین درباره شبکه نمایش خانگی و میزان جذب مخاطب افزود: زمانی مردم از آثار شبکه نمایش خانگی استقبال می‌کردند و از دیدن آن لذت می‌بردند، اما به واسطه اینکه عده‌ای از دوستان نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند و با ساخت چند سریال نصفه و نیمه و وعده‌های دروغینی که داده شد باعث شدند تا مخاطب نیز این شبکه را پس بزند و حتی به واسطه حضور بازیگران چهره نیز نتوانستند آن موفقیت پیشین را بار دیگر تداعی کنند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد و کار نصفه رها می‌شود، مردم دیگر تمایلی ندارند به دیدن سایر آثار. ضمن اینکه در بخش تولید تله‌فیلم‌ها نیز آثار بی‌کیفیتی روانه بازار شد که باعث قهر مخاطب با این رسانه شد، اما خوشحالم که با یک سریال موفق و باکیفیت به نام “شهرزاد” مردم بار دیگر با شبکه نمایش خانگی آشتی کردند.
وی بیان کرد: اگر کارها روال کیفیت را پیش بگیرند و با کیفیت خوب و مطلوب تولید شوند، مردم از آن‌ها استقبال می‌کنند. تلویزیون احتیاجی به کیفیت ندارد، چرا که رسانه غیرحرفه‌ای است و مردم بابت آن پولی پرداخت نمی‌کنند، اما در شبکه نمایش خانگی یا تئاتر و سینما مردم حق انتخاب دارند، بنابراین به دنبال کیفیت خوب هم هستند. باید این نکته را بگویم که تلویزیون خانه من است و اگر پیشنهاد تلویزیونی به من داده شود و دستمزدم هم کمتر از آنچه امروز می‌گیرم باشد، بازهم علاقه‌مندم در آن حضور داشته باشم، اما متأسفانه ما را از خانه خودمان بیرون کرده‌اند و این شامل حال بسیاری از همکاران من شده است. چرا که تولیدی این روزها در تلویزیون وجود ندارد و اگر هم باشد، دست برخی از دوستان است و امیدواریم که تلویزیون با تغییر مدیریت تکانی بخورد تا این‌قدر به دنبال سریال‌های تکراری نرویم و سریال‌های گذشته را نبینیم. تلویزیون این روزها تبدیل به یک جعبه تأمین برنامه شده است و خیلی از افرادی که روزی در آن کار می‌کردند، امروز بیکار شده‌اند. این در حالی است که بیکاری بزهکاری به همراه دارد. چرا باید بازیگری که سی سال بازی کرده است و کار دیگری بلد نیست این روزها برای امرار معاش خود و خانواده‌اش مجبور شود در رستوران کار کند و از وجه اجتماعی خود در این راه استفاده کند. بزرگ‌ترین مشکل این است که مسئولین موضع می‌گیرند و فکر نمی‌کنند و همواره انگشت اتهام نیز به سمت‌وسوی ماست. این در حالی است که وقتی شما به عنوان یک برند مطرح می‌شوید، ناخودآگاه بسیاری از موقعیت‌ها و فرصت‌های شغلی از شما گرفته می‌شود و نمی‌توانید برای تأمین هزینه‌های زندگی هر کاری انجام دهید و مثل مردم عادی زندگی کنید.
صفا گفت: من برایم مهم نیست سر کار باشم یا نباشم. مهم این است که خانواده من از بی‌برنامگی تلویزیون مجبور نباشند به ماهواره پناه ببرند. وقتی ما مخاطب را از دیدن ماهواره منع می‌کنیم، باید خوراک مناسبی هم برای آن داشته باشیم و این در حالی است که ما از مردم می‌خواهیم ماهواره نبینند، اما برنامه مناسبی برای پخش از تلویزیون نداریم. چرا نباید تولیدات جدید داشته باشیم و سریال‌های پنج سال پیش را همچنان پخش کنیم. از وقتی تولیدات کم شده حجم بیشتری از مخاطب به سمت ماهواره‌ها رفته‌اند و این اجتناب‌ناپذیر است. متأسفانه سازمان صداوسیما با این حجم عظیم از نیروی کاری نمی‌تواند تولید داشته باشد، در حالی که در نقطه مقابل یک شبکه ماهواره‌ای تنها با در اختیار داشتن صد کارمند و یک ساختمان، تمام تلویزیون ما را فلج کرده است. امیدوارم اتفاقی خوبی برای تلویزیون بیفتد تا مردم با صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران آشتی کنند و تلویزیون بار دیگر به روزهای اوج خود بازگردد.
