پس از آنکه داریوش مهرجویی از عدم وجود سرمایه گذاری برای تازهترین فیلمش خبر داد، اکنون مسعود کیمیایی با توالی انصراف بازیگران فیلم تازهاش مواجه شده و ظاهراً او نیز پس از آخرین آثارش که حرف تازهای برای گفتن نداشت و با سوت و کف مورد استقبال قرار گرفت، شرایطی مشابه مهرجویی دارد.
به گزارش هفت هنر، «من پیش از این هم زمانی که آقای کیمیایی فیلمنامه شان را برای مطالعه به من دادند زیر آن نوشتم که عزیزم فیلمنامه شما نتوانسته مرا جذب کند و مرا نگرفته و به همین جهت در این فیلم بازی نمی کنم؛ اما نمی دانم بر چه اساسی اسم من به عنوان بازیگر این فیلم در رسانه ها منتشر شده است؟ من بازیگری هستم که محال است اگر یک فیلمنامه را دوست نداشته باشم در آن بازی کنم؛ البته مسعود کیمیایی جزو فیلمسازانی است که همواره دوست دارم بودن در کنارش را تجربه کنم اما در این فیلم با وی همکاری نخواهم داشت چون معتقدم که فیلمنامه کار جدید او خوب نیست.»
این موضع گیری شفاف و کمسابقه عزت الله انتظامی بازیگر سینمای کشورمان در خصوص خبرهای منتشر شده مبنی بر نقش آفرینیاش در تازهترین پروژه مسعود کیمیایی است. استاد انتظامی با وجود سابقه دوستی دیرینه با مسعود کیمیایی سکوت پیشه نکرد و در یکی از کمسابقهترین موضعگیریهایش در قبال آثار سینمایی، پیش از آنکه «قاتل اهلی» اثر تازه کیمیایی ساخته شود، از بد بودن فیلمنامه این اثر گفت و خودش را رسماً کنار کشید.
پیش از انتظامی نیز خبرهایی در خصوص نقش آفرینی حافظ ناظری موزیسن و فرزند استاد شهرام ناظری در «قاتل اهلی منتشر شده بود که این خبرها نیز با واکنش حافظ ناظری همراه شد و او پس از چند روز سکوت، عنوان کرد این پیشنهاد را رد کرده است. البته بعید نیست پس از این نیز برخی بازیگران به واسطه طولانی شدن پروسه پیش تولید و نامشخص بودن زمان تولید این فیلم سینمایی، کناره گیریشان را علنی کنند.
آیا «رئیس» به انتهای خط رسیده است؟
«قاتل اهلی» که قرار است با تهیه کنندگی منصور لشکری قوچانی ساخته شود، میتوانست فرصتی برای احیای کیمیایی باشد اما این کارگردان 75 ساله سینمای ایران که پس از تجربه شکست خورده «متروپل» باید به سختی تلاش بکند تا بتواند جایگاهش را به دست آورد، انگیزهای برای بیان حرف تازه ندارد و هنوز درک نکرده فضای سینمای ایران تا چه حد رقابتی و نفسگیر شده است.
کیمیایی برای باقی ماندن در این فضا، باید نگاهش را تغییر دهد و بپذیرد نمیتوان با ادبیات دهه سی، در سینمای در دهه نود ادامه داد. سینمای امروز ایران مملو از استعدادهای نویی است که رقابت سختی را برای حضور در این عرصه پیش میگیرند و آنهایی که بالا میآیند، دستشان پر است. بنابراین دیگر صرفاً با اتکای اعتبار گذشته نمیتوان در سینمای ایران دوام آورد.
حتی اینکه منصوری قوچانی که در چند سال اخیر نشان داده بر روی پروژه دارای قدرت بازدهی بالا سرمایه گذاری میکند، پای کار پروژه کیمیایی آمده نیز جای تعجب دارد، چرا که تهیه کنندگان سینمای ایران نیز دیگر سرمایهشان را بر روی نامهای گذشته وقف نمیکنند و پیش از خواندن سناریو، مشاهده کستینگ جذاب و یک ترکیب ایدهآل، برای هیچ فیلمی خرج نمیکنند، مگر آنکه سرمایهاش را از جیب نگذاشته باشند یا حرفهای نباشند!
البته هیچکس از زمین خوردن فیلمسازان برجستهای چون کیمیایی و مهرجویی خرسند نمیشود، بلکه اتفاقاً وقوع چنین شرایطی برای کارگردانهایی که گروهی از آثار ماندگار سینمای ایران را ساختهاند، بسیار دردآور است اما وقتی خود این فیلمسازان قدر اعتبارشان را نمیدانند و برای آثارشان به قدر اعتبارشان فکر نو ندارند و انرژی نمیگذارند، چگونه میتوان از ایشان در حمایت از خودشان پیشی گرفت؟!
منبع تابناک