کسانی که در ایام عید نوروز توانستند «تنهایی رونالدو» را از شبکه مستند سیما تماشا کنند، می‌توانند این ادعا را تأیید کنند که تصورات ذهنی از کریستیانو رونالدو ستاره تیم فوتبال رئال مادرید و تیم ملی پرتغال، بعد از دیدن این مستند با ذهنیت قبلی بیننده به کلی متفاوت شده است. مستند رونالدو (Ronaldo) که بعد از دوبله در کشورمان با نام «تنهایی رونالدو» شناخته می‌شود محصول سال 2015 و یکی از به روز‌ترین مستندهایی است که از شبکه مستند سیما در ایام عید نوروز پخش شد و بنا به استقبال بی‌نظیر مردم از این مستند جذاب، تا به حال چند بازپخش از آن از شبکه مستند به روی آنتن رفته است. سایت مرجعIMDB در معرفی مستند تنهایی رونالدو به جمله کوتاه: یک نگاه نزدیک به زندگی کریستیانو رونالدو بسنده کرده است. همین جمله کوتاه بیانگر تمام آن چیزی است که بینندگان تلویزیونی کمتر درباره زندگی این فوتبالیست مشهور می‌دانند. مستند بیوگرافی کریستیانو رونالدو با حضور چهره‌های مطرح فوتبال جهان برای اولین بار نگاهی به زندگی شخصی رونالدو دارد. در این نگاه دیگر رونالدو تنها یک فوتبالیست فوق حرفه‌ای با بازی خوب نیست، او تبدیل به یک فرزند خوب، یک همسر خوب و یک پدر خوب می‌شود که تلاش دارد زندگی شخصی سالمی داشته باشد. فیلمبرداری مستند «تنهایی رونالدو» بیش از 14 ماه به طول انجامیده است و سازندگان این مستند مدعی هستند برای اولین بار دسترسی بی‌سابقه‌ای به زندگی شخصی یکی از مشهور‌ترین چهره‌های فوتبال را به دست آورده‌اند و به پشت درهای بسته زندگی وی راه یافته‌اند و با وضوح بی‌نظیری رونالدو را به تصویر کشیده‌اند.
توانایی یک مستند در تغییر اذهان
مستند «تنهایی رونالدو» نشان می‌دهد که یک ورزشکار برخلاف شایعات می‌تواند زندگی سالم و خانوادگی داشته باشد و چگونه می‌توان با پیمودن یک مسیر مشخص به موفقیت رسید. این توانایی سینمای مستند است که بینندگانش را با حقایق و واقعیت‌هایی روبه‌رو کند که باورها و تصورات ذهنی را دچار تغییرات اساسی نماید. اساس کار سینمای مستند از زمانی که رابرت فلاهرتی در سال 1922 سراغ اسکیموها رفت و تصاویر زندگی بدوی آنها را به تصویر کشید تا امروز که بازی کریس رونالدو با پسرش و رابطه گرم پدر و پسری میان آنها بیننده را مجذوب خود می‌کند، ادامه دارد.
رونالدو می‌تواند الگوی مستندسازان داخلی شود؟!
درباره زندگی ورزشکاران ایرانی تا به حال چند مستند ساخته شده است که زندگی علی پروین یکی از آنهاست. مستندی که باعث ناراحتی اسطوره تیم پرسپولیس نیز شد و تجربه ناموفقی به شمار می‌رود. شبکه مستند نیز فیلم «مردی با جین آبی» را درباره زندگی محمود خسروی وفا ورزشکار و مدیر فدراسیون ورزشی جانبازان و معلولان ساخته است که مستند جالبی است. رویکرد آن با چیزی که در «رونالدو» می‌بینیم تفاوت‌های اساسی دارد. شاید بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای ایرانی حاضر نباشند جلوی دوربین مستندسازان قرار بگیرند و زندگی‌شان به آن راحتی که زندگی رونالدو به تصویر کشیده شده است، به نمایش درآید. دلیل این مسئله را هم می‌توان در خوی عمومی در زندگی درونگرا دانست یا اینکه زندگی‌های ورزشکاران ایرانی آنقدر‌ها هم که در برنامه‌های ورزشی سالم و مثبت نشان داده می‌شود، نباشد!
