پرداختن به سوژه‌های روز اجتماعی همیشه یکی از نقاط قوت سینمای ایران بوده است. کارگردانان ایرانی پس از پیروزی انقلاب و به راه افتادن موجی نو در سینما، با دقت و ریزبینی خاصی سوژه‌های اجتماعی را رصد می‌کردند و فیلم‌های خوبی هم با مضامین اجتماعی ساختند. در سینمای ایران که تنوع ژانری در آن مفهوم خاصی ندارد، سینمای اجتماعی است که همواره مهمترین حرف‌ها را زده است. کشور‌های دیگر در طول این سال‌ها سینمای ایران را با سوژه‌های ناب اجتماعی‌اش شناخته‌اند و کارگردانان ایرانی را بابت پرداختن به این سوژه‌ها تحسین کرده‌اند. زمانی که عباس کیارستمی با «طعم گیلاس» نخل...