پخش فیلم‌های سینمایی برای اولین بار از تلویزیون درست و عقلانی است؟

تلویزیون به مانند نوروز سال ۱۴۰۰ که توانست سه فیلم سینمایی «یدو»، «تک‌تیرانداز» و «مهران» را پیش از اکران عمومی برای اولین بار از شبکه‌های سیما پخش کند، امسال نیز دست پری برای پخش فیلم‌های سینمایی داشت. تلویزیون برای نوروز ۱۴۰۲ چند فیلم خوب و شاخص جشنواره فیلم فجر که هنوز به اکران عمومی نرسیده‌اند را پخش کرد تا مردم برای اولین بار از طریق رسانه ملی پای این فیلم‌ها بنشینند.

پخش فیلم‌های سینمایی پیش از اکران، کار مرسومی در دنیا نیست چرا که فیلم‌های سینمایی باید از طریق اکران عمومی خرج خود را در بیاورند و به سوددهی برسند، ولی در چند سال اخیر و با گسترش پلتفرم‌های پخش فیلم و سریال، رقابت برای پخش فیلم‌ها افزایش یافته است.
در چنین موقعیتی که تلویزیون در نوروز ۱۴۰۲ سه فیلم خوبِ «شماره ۱۰»، «هوک» و «های پاور» را برای اولین بار پخش کرد، این سوال پیش می‌آید که چنین کاری درست و عقلانی به نظر می‌رسد یا خیر؟
در نگاه اول، پخش فیلم‌های سینمایی برای اولین بار از تلویزیون، حکم برگ برنده را برای این رسانه دارد. در شرایط رقابتی تلویزیون با پلتفرم‌های پخش فیلم، این کار تلویزیون، جهت جذب مخاطب کاری درست و عقلانی به شمار می‌رود.
تلویزیون در رقابت با پلتفرم‌های پخش فیلم و سریال، دستِ بسته‌تری جهت پخش فیلم دارد و رو آوردن به فیلم‌های باکیفیت داخلی که اقبال عمومی هم رویشان است، ایده خیلی خوبی به حساب می‌آید. وقتی فیلمی سینمایی برای اولین بار از رسانه‌ای مثل تلویزیون پخش می‌شود، مخاطبان زیادی می‌توانند فیلم را ببینند و امکان دیده شدن آن برای تعداد زیادی از مردم به وجود می‌آید.
همچنین پخش این فیلم‌ها برای اولین بار، اعتبار آن رسانه را بالا خواهد برد. این یعنی تلویزیون توانسته گوی رقابت را با دیگر مدیوم‌های پخش فیلم برباید و این فیلم‌ها و مخاطبانش را در سبدِ خود نگه دارد.
اما این قضیه روی دیگری هم دارد. فیلم‌های سینمایی برای اکران در سالن‌های سینما ساخته می‌شوند و بیشتر سود و درآمدشان از محل فروش بلیت تامین می‌شود. پخش فیلم‌های سینمایی از تلویزیون، فرصت دیده شدن و فروش در سینما را از این فیلم‌ها می‌گیرد.
به خاطر همین موضوع، تهیه‌کنندگان و کارگردانان فیلم‌های سینمایی خواستار تعویق پخش فیلم‌هایشان شدند و از رئیس صداوسیما خواستند تا فیلم‌شان در وقت دیگری پخش شود. خواسته‌ای که فقط شامل فیلم «بچه‌های طوفان» شد و پخش این فیلم را زمان دیگری موکول کرد.
وقتی خبر پخش فیلم «بچه‌های طوفان» رسانه‌ای شد، صادق دقیقی، کارگردان فیلم بلافاصله وارد عمل شد و درخواست حذف فیلم از کنداکتور تلویزیون را داد. دقیقی درباره درخواست و پخش نشدن فیلم چنین گفت: «با مذاکره‌ای که با مدیران شبکه «امید» داشته‌ام، قرار شد فیلم را ۱۲ فررودین ماه پخش نکنند.» برای دقیقی جای تعجب داشت، چگونه فیلمی همزمان با اکران نوروزی قرار است از تلویزیون سردر بیاورد!
از سوی دیگر ابراهیم اصغری تهیه‌کننده فیلم سینمایی «شماره ۱۰» در نامه‌ای خطاب به رئیس صداوسیما خواستار به تعویق افتادن پخش تلویزیونی این فیلم و نمایش آن در سالروز ورود آزادگان به میهن شد که این خواسته عملی نشد و در نهایت «شماره ۱۰» ۱۳ فروردین به روی آنتن رفت.
در نگاهی کلی با توجه به استقبال خوبِ مردم از اکران نوروزی ۱۴۰۲ و بهتر شدن استقبال مردم از فیلم‌های سینمایی پس از پایان قرنطینه‌های کرونایی، اکران فیلم‌ها در سینما، فرصت خوبی را برای سازندگانش به وجود می‌آورد. هرچه فیلم‌ها قبل از اکران از طریق مدیوم‌های دیگر پخش شوند، سبد سینما از وجود این فیلم‌ها خالی می‌شود.
اگرچه پخش فیلم‌های سینمایی از تلویزیون به سود این رسانه است، ولی به اقتصاد سینما ضربه می‌زند. اکران این فیلم‌ها پس از پخش در تلویزیون، دیگر محلی از اعراب ندارد و کسی خواهان دیدن‌شان در سینما نیست. مگر آنکه تلویزیون پول کلانی را بابت پخش به تهیه‌کنندگان فیلم‌ها بدهد و این پول دوباره به چرخه تولید برگردد که با شرایط فعلی صداوسیما، چنین اتفاقی دور از ذهن به نظر می‌رسد.