دبیر هجدهمین جشن خانه سینما با اشاره به این که هیچ احتیاجی نیست سعی کنیم اهمیت کار مستندسازی را به دیگران یادآوری کنیم اظهار امیدواری کرد روزی برسد که سینمای مستند حتی نیازی به بودجه اندک هم نداشته باشد.
به گزارش هفت هنر، جشن مستقل انجمن مستندسازان خانه سینما که با بیش از یک ساعت و ۱۵ دقیقه تأخیر در مجموعه تاریخی فرهنگی نیاوران شروع شد، با اجرای سونیا پوریامین همراه بود که او در ابتدای برنامه بیان کرد: ۳۷ سال است که ما زنها دست دوم باقی ماندهایم. مستند برترین است چون تاریخ، زندگی، حیات وحش، طبیعت، واقعهنگاری و سیاست همه در مستند نهفته است اما جایگاه واقعی خود را به دست نیاورده است. امیدوارم زنان و سینمای مستند یک روز در جامعه به جایگاه واقعی خود برسد.
در این مراسم سعید رشتیان، رئیس هیئت مدیره تهیهکنندگان سینمای مستند که برای تقدیر از پدرام اکبری (محقق و مستندساز) روی سن دعوت شده بود، بیان کرد: ما در انجمن خود هر وقت حرف از وجدان صنفی و جدیت در کار میشود آقای اکبری را به عنوان یک مدل تمامنمای این موضوع مثال میزنیم.
پدرام اکبری هم پس از دریافت جایزه و لوح تقدیر خود در سخنانی گفت: امشب جشن خانه سینما برای سینمای مستند است. این تجلیل به خاطر جایگاه این سینما در جهان و ایران است و به همکارانم میگویم مبادا فیلمی بسازیم بدون آن که پژوهشی کرده باشیم. کار فیلم مستند انتقال، آموزش، آگاهی، هشدار و حتی تهدید و البته سلامتسازی است. ما در فرهنگ، زبان، اقلیم، تاریخ، جغرافیا و آداب و رسوم خود موضوعات بسیار ارزشمندی داریم که در هر کدام موضوعات تازه و فراوان یافت میشود.
در این مراسم همچنین رخشان بنیاعتماد که برای تقدیر از مهوش شیخالاسلامی حضور داشت، در سخنانی اظهار کرد: در کلیپی که برای بزرگداشت این هنرمند پخش شد، مطالبی را گفته و اعتراف کرده بودم که در شروع کار حرفهایام در دهه ۵۰ وقتی از مدرسه تلویزیون و سینما وارد تلویزیون ملی ایران شدم، بیتردید مهوش شیخالاسلامی یکی از الگوهای مسلم من و همدورهای هایم بود. شخصیت مهوش شیخالاسلامی با عنوان یک زن با دانش و مستقل در پروژههای بزرگ تلویزیون برای ما باعث افتخار بود و او اولین زنی است که الگوی کاریام در شروع فعالیتام بوده است.
در بخش دیگری از این مراسم، اُرُد زند (رئیس هیئت مدیره انجمن مستندسازان خانه سینما) پس از قرائت بیانیه هیئت داوران توسط رامین حیدری فاروقی گفت: قرار بود در این مراسم بزرگداشت زندهیاد عباس کیارستمی برگزار شود و تلاش میکردیم آخرین فیلم ایشان را در اینجا پخش کنیم اما هماهنگی لازم با تهیه کننده ایشان که در خارج حضور دارد، صورت نگرفت. انجمن مستندسازان ایران قرار است با همکاری خانه سینما سمیناری را درباره نقش و اهمیت عباس کیارستمی در سینمای مستند و آنچه او از این سینما گرفته و نیز آن چه سینمای ما وامدار ایشان است، برگزار کند.
سپس در ادامه مستندی از عباس کیارستمی با نام در جستوجوی ایران پخش شد.
در بخش انتهایی این مراسم کمال تبریزی که برای اهدای جوایز بهترین کارگردانی و تهیهکنندگی مستند حاضر شده بود، با اشاره به این که به دلیل طولانی شدن مراسم نباید سخنی بگویم در جملاتی که لحنی کنایهآمیز هم میتوانست داشته باشد، بیان کرد: امشب شاهد جشنی بودیم که همه چیز آن مستند بود و دوستان برگزار کننده جشن هم سعی کرده بودند همه چیز طوری باشد که انگار طراحی صورت نگرفته است و در واقع خودمانی باشد و فکر میکنم این مدلی است، نزدیک به آنچه دوستان در واقعیت کار میکنند.
او ادامه داد: ولی واقعیت سینمای مستند این است که هیچ احتیاجی نیست سعی کنیم اهمیت آن را به دیگران یادآوری کنیم. این که در تمام نقاط دنیا فیلمسازان در عرصه داستانی تلاش میکنند که به واقعیت و مستند نزدیک شوند و هر کس که بتواند به حس واقعی نزدیک شود ارج و قرب بیشتری دارد، خود اهمیت این حوزه را نشان میدهد.
همچنین منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما هم اظهار کرد: همه دوستان مستندساز من میدانند که امشب آخرین شبی است که جشن مستندسازان ذیل عنوان جشن خانه سینما برگزار میشود. ما، هم تقاضا و هم فکر میکنیم که وقت بلوغ صنفها و برگزاری مستقل جشن سینمای مستند بر اساس رفتار صنفی خودشان رسیده است. تندیسهایی که شما امسال گرفتهاید، شاید آخرین تندیسهایی باشد که ذیل عنوان خانه سینما میگیرید که البته خود میتواند یادگاری باشد.
وی با اشاره به صفت وجدان کاری که برای تقدیر از پدرام اکبری عنوان و نیز مطالبی که در بیانیه هیئت داوران قرائت شد، گفت: امشب یاد گرفتم که بدون درک وجدان صنفی فعالیت صنفی راه به جایی نمیبرد. همچنین اهمیت رعایت اخلاق و حریم سینمای مستند را نیز یاد گرفتم.
در این مراسم هنرمندان و مدیرانی همچون رخشان بنیاعتماد، جهانگیر کوثری، علیرضا رضاداد، کمال تبریزی (دبیر جشن خانه سینما)، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، غلامرضا موسوی، نظامالدین کیایی، رویا نونهایی، مرتضی رزاق کریمی، علیرضا تابش، فرشته طائرپور، ابراهیم مختاری، پرویز آبنار، محسن عبدالوهاب، همایون امامی، بابک میرزاخانی، سیدرضا حسینی، ناهید دلآگاه، هوشنگ آزادیور و… حضور داشتند.
برگزیدگان فیلمهای مستند این جشن عبارتند از:
مستند کوتاه
بهترین کارگردان:
تندیس و دیپلم افتخار قارلی داملار هایده مرادی
بهترین تهیهکننده:
تندیس و دیپلم افتخار برای اوسیا علیرضا دهقان
و جایزه ویژه هیئت داوران برای فیلم برد حمید جعفری و فاطمه فروزان اعلا
مستند نیمهبلند:
بهترین کارگردانی:
دیپلم افتخار برای فیلم آن دو، ماجد نیسی، تندیس و دیپلم افتخار برای فیلم مانکنهای قلعه حسنخان سام کلانتری
بهترین تهیهکننده: تنهاوش، فتحالله امیری
مستند بلند:
بهترین کارگردانی:
تندیس و دیپلم افتخار برای فیلم آهستگی، یاسر خیر
بهترین تهیهکننده:
تندیس و دیپلم افتخار برای فیلم خوان بیخان، محسن استادعلی و نسرین عبدی
بهترین پژوهش فیلم مستند:
تندیس و دیپلم افتخار برای فیلم محاکمه، حسام اسلامی و احسان عمادی
بهترین فیلمبرداری:
دیپلم افتخار برای فیلم «زندگی در خور موسی»، عبدالخالق طاهری و حجت طاهری و همچنین فیلم «مانکنهای قلعهحسنخان» رضا تیموری
بهترین تدوین:
تندیس و دیپلم افتخار به مانکنهای قلعهحسنخان، روزبه فرازمند
بهترین موسیقی: دیپلم افتخار به بازگرد، امیر دکان
بهترین صدابرداری: دیپلم افتخار به آهستگی، حسن شبانکاره
بهترین صداگذاری: دیپلم افتخار به «مانکنهای قلعهحسنخان»، انسیه ملکی و دیپلم افتخار به «زنی که نام ندارد»، آرش اسحاقی
این مراسم که با کمی بیبرنامگی هم همراه بود حدود ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه به پایان رسید.