برگزار کنندگان جشنواره نوای خرم تاکید میکنند شرکتکنندگان نوجوان در این رویداد هنری، با نواختن آثار استادانی چون همایون خرم، روحالله خالقی و علی تجویدی، فرصت لذت بردن از موسیقی اصیل و ملی ایران را پیدا میکنند.
به گزارش هفت هنر، اولین نشست رسانهای سومین جشنواره و جایزه موسیقی همایون خرم (نوای خرم 3) ویژه نوازندگان همه سازها، خوانندگان و همچنین گروههای موسیقی کودک و نوجوان کمتر از 18 سال، در منزل زندهیاد استاد همایون خرم برگزار شد.
از جمله حاضران این نشست، رضا خرم، فرزند استاد همایون خرم و عضو شورای سیاستگذاری جشنواره، بردیا صدرنوری، دبیر جشنواره و ناصر ایزدی دبیر اجرایی این رویداد هنری و جمعی از خبرنگاران و عکاسان بودند.
در ابتدای این نشست، بردیا صدرنوری با اشاره به اهداف جشنواره گفت: «سومین دوره جشنواره و جایزه موسیقی همایون خرم با هدف ماندگاری و گسترش فرهنگ فاخر موسیقی اصیل ایران، ارتقای بینش فرهنگی و هنری جامعه، ارایه الگوهای مناسب اخلاقی و حرفهای، افزایش دانش هنرجویان نسبت به بزرگان هنری کشور و نیز بررسی میزان تاثیرپذیری آنها از هنر این استادان به همت موسسه فرهنگی هنری راد نو اندیش و خانواده محترم استاد همایون خرم، با همکاری دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از 15 تا 17 دی ماه 1395 در تالار وحدت برگزار میشود.»
این نوازنده پیانو در مورد چرایی انتخاب رده سنی کودک و نوجوان افزود: «کودکان و نوجوانان مانند ظروفی آماده هستند که میتوان هر چیزی درونشان ریخت. در فضایی که انواع و اقسام موسیقی در دسترس آنها قرار دارد حداقل کاری که میتوان کرد تقویت قدرت تمیز و تشخیص از راه تشویق گوش کردن به موسیقی اصیل است. نقش خانوادهها و آموزشگاهها در این میان انکارناپذیر است و به همین دلیل ما تمرکز اصلی خود را بر این نهادها گذاشتهایم.»
او که آلبومهایی چون «آوای زندگی» و «خاطرهها» را منتشر کرده است، ادامه داد: «استاد همایون خرم جدا از بحث موسیقایی از نظر اخلاقمداری هم چهره معروفی بود و یکی از اهداف جشنوارهای که به نام او برگزار میکنیم، حفظ حرمت پیشکسوتان و توجه به مسائل اخلاقی است.»
صدرنوری در مورد حامیان مالی این جشنواره توضیح داد: «این رویداد هنری توسط بخش خصوصی و بدون هیچ گونه حمایتی از سوی بخش دولتی برگزار میشود. در هر سه دوره، حامیان مالی خصوصی در کنار ما حضور داشتهاند اما خط قرمز ما انطباق حامی با روحیات جشنواره و اخلاقمداری آن است. به عنوان مثال سال گذشته یکی از نهادهایی که متقاضی حمایت مالی از نوای خرم شد میخواست یکی از داوران جشنواره را خود معین کند که مخالف اصول اخلاقی بود و نپذیرفتیم.»
او تصریح کرد: «نوازندگان همه سازها، خوانندگان و همچنین گروههای موسیقی کودک و نوجوان کمتر از 18 سال میتوانند با اجرای یک اثر از ساختههای آهنگسازان و نواسازان برجسته استاد همایون خرم، استاد علی تجویدی و استاد روحاله خالقی به صورت تکخوانی، تکنوازی، همخوانی، همنوازی و گروهنوازی در این جشنواره شرکت کنند. قرار گرفتن استاد تجویدی و خالقی در کنار استاد خرم برای نخستین بار رخ میدهد و در دو دوره قبل، شرکتکنندگان تنها میتوانستند آثار استاد خرم را اجرا کنند.»
در ادامه این برنامه، رضا خرم در مورد چگونگی شکلگیری این جشنواره و جایزه گفت: «سال 1393، دو سال بعد از درگذشت پدر، بردیا صدرنوری پیشنهاد شکل گیری این جشنواره را داد. هدف ما از ابتدا تمرکز بر آن نوع از موسیقی بود که این روزها کمتر مورد توجه قرار میگیرد. گمان ما این است که باید کودکانمان را با آن نوع از موسیقی که خود از آن لذت بردهایم، آشنا کنیم.»
او در مورد علت قرار گرفتن استاد تجویدی و خالقی در کنار استاد خرم ادامه داد: «در دو سال گذشته این جشنواره با اجرای ساختههای پدرم به صورت تکخوانی، تکنوازی، همخوانی، همنوازی و گروهنوازی توسط شرکتکنندگان زیر 18 سال برگزار شد ولی امسال تصمیم بر گسترش این جشنواره گرفتیم که استادان تجویدی و خالقی هم به آن اضافه شدند. اضافه نمودن آهنگهای هنرمند بزرگ و با احساس استاد علی تجویدی برای اجرا در این جشنواره علاوه بر زیبایی و ریشهدار بودن آثار او، به دلیل نزدیکی سبک ملودیپردازی و آهنگسازی این هنرمند با استاد همایون خرم است.»
فرزند استاد همایون خرم افزود: «همچنین در مورد هنرمند، آهنگساز و پژوهشگر برجسته استاد روحاله خالقی نیز علاوه بر اخلاق نیکو و دانش فراوان او در زمینه موسیقی که تاثیر بسیار زیادی بر هنرمندان هم عصر و هم نسل خود گذاشت، خلق آهنگهای دلنشین و خاطرهانگیز فراوان از جمله سرود ملی و میهنی «ای ایران»، خارج کردن موسیقی از حالت تکنوازی و ارکسترال کردن آن و نوشتن کتب موسیقی که نقش بسزایی در پیشرفت و شناخت موسیقی ایران داشته، دلیل افزودن آهنگهایش است.»
او همچنین توضیح داد: «تلاش ما این است که در سالهای بعد آهنگسازان و موسیقیدانان دیگری را هم به این لیست اضافه کنیم. هدف ما این است که کودکان و نوجوانان به بهانه شرکت در جشنواره به این آثار گوش کنند، با کمک خانواده یا معلمانشان قطعه مورد علاقه خود را انتخاب کرده و از روی آن به عنوان الگویی قابل اعتنا تقلید نمایند و در مرحله بعد خود به تولید برسند.»
ناصر ایزدی دبیر اجرایی جشنواره و مدیر بخش موسیقی موسسه راد نو اندیش هم در مورد نحوه انتخاب نفرات برتر این جشنواره گفت: «کار این کودکان و نوجوانان آن قدر خوب است که انتخاب نفرات برتر را دشوار میکند و اگر امکان داشت نفر برتر را انتخاب نمیکردیم. ما سال گذشته به تمام کسانی که وارد مرحله دوم شدند جایزه دادیم و از برگزیدگان هم تقدیر کردیم. قصدمان از این کار تشویق شرکتکنندگان و ترغیب آنها برای توجه کردن به ریشهها و ادب و آداب موسیقی اصیل است.»
در ادامه، رضا خرم در پاسخ به این سوال که پایداری جشنواره خصوصی نوای خرم را علیرغم تمام مشکلات در چه میداند گفت: «معتقدم روح پدر و انرژی معنوی ساطع از آن و دریادلی بردیا صدرنوری موجب استمرار این حرکت بوده و خواهد بود.»
فرزند زندهیاد استاد همایون خرم در مورد کارهای منتشر نشده پدرش افزود: «پدر کارهای منتشر نشده بسیاری دارد که از جمله آنها میتوان به شش آهنگ کامل، 10 قطعه بدون شعر اما کامل و 20 آهنگی اشاره کرد که با وجود تاریخدار بودن، ناقصاند.»
رضا خرم همچنین در پاسخ به این که آیا جای خالی دستاوردهای خلاقانه در بخش آهنگسازی جشنواره و جایزه همایون خرم دیده نمیشود، ادامه داد: «به دلیل این که حداکثر سن شرکتکنندگان در این جشنواره 18 سال است نمیتوان انتظار دستاوردی آن چنانی در حوزه آهنگسازی از آنها داشت و باید عدم پختگیشان را به دلیل سن و سالشان در نظر گرفت. همین که آنها به خاطر حضور در جشنواره و بازنوازی آثار اساتید، به آنچه موسیقی اصیل مینامیم، گوش میدهند برای ما جای خوشحالی دارد.»
صدرنوری در پایان این مراسم با اشاره به سایر فعالیتهای موسسه فرهنگی هنری راد نو اندیش گفت: «روز جمعه 19 آذر بزرگداشت استاد فضلاله توکل آهنگساز و نوازنده سنتور و فردای آن 20 آذر بزرگداشت استاد ناصر فرهنگفر نوازنده تنبک و مدرس موسیقی سنتی ایرانی را برگزار خواهیم کرد. اوایل دی ماه نیز رونمایی آلبوم موسیقی استاد میلاد کیایی و بعد از جشنواره موسیقی فجر هم بزرگداشت استاد جواد معروفی را خواهیم داشت.»
روحالله خالقی (1344-1285)، علی تجویدی (1384-1298) و همایون خرم (1391-1309) از جمله آهنگسازان مطرح موسیقی ارکسترال ایرانی از دهه 10 تا 50 خورشیدی به شمار میآیند که اینک پس از نیم قرن بار دیگر در کنار هم قرار میگیرند.