تا الان دو قسمت از جدیدترین اثر مهران مدیری به نام «هیولا» به شبکه نمایش خانگی آمده و تا حدودی شخصیت‌ها و شکل داستان خودش را به مخاطبانش نشان داده است.
به گزارش تیتر هنر، «هیولا» سریالی مثل دیگر کارهای مدیری است. اثری شبیه «جایزه بزرگ»، «مرد هزار چهره» و حتی فیلم سینمایی‌اش «ساعت پنج عصر». فضا و اتمسفر سریال شباهت‌های بسیار زیادی به آثار قبلی مدیری دارد و از این جهت نمی‌تواند مخاطبانش را شگفت‌زده کند.
حتی مانور روی نام پیمان قاسم خانی به عنوان نویسنده کار نیز آورده زیادی برای سریال ندارد و اتفاق ویژه‌ای را رقم نزده است.
مدیری علاقه زیادی به ساخت کمدی موقعیت دارد. یعنی یک آدم از همه جا بی‌خبر را در یک موقعیت بحرانی قرار دهد و یا دو فرد که هیچ سنخیتی با هم ندارند رو در روی هم قرار بگیرند و موقعیت‌های طنز زیادی به وجود بیاورند.
این فرمول بارها توسط تیم نویسندگان مدیری تجربه شده. از کیانوش «شب‌های برره» بگیرید تا مسعود شصت‌چی «مرد هزار چهره» و پرهام «ساعت پنج عصر» همه از فرمول گیر کردن در یک موقعیت و تضاد با آن وضعیت استفاده شده و حالا در سریال «هیولا» این فرمول یک بار دیگر خودش را نشان می‌دهد.
معلمی شریف به نام آقای شرافت درگیر وضعیت اقتصادی بد می‌شود و در مواجهه با افراد متمول در موقعیتی وسوسه کننده برای پول در آوردن قرار می‌گیرد و احتمالا روند داستان همینطور ادامه خواهد یافت.
الان زمان خوبی برای قضاوت کارنامه مدیری است. کارگردانی که چندین سریال و یک فیلم سینمایی را در کارنامه‌اش دارد و در همه آثارش جای ریسک کردن و خلق موقعیت و فضاهای نو به تکرار آنچه که بلد است رو آورده.
«هیولا» در تکرار آثار قبلی مدیری است. همان شلوغ بازی‌ها و همان فضاهاسازی‌ها را دارد. جمع کردن جمعیت زیادی معلم جلوی یک ساختمان و شعار دادن حربه‌ای است که مدیری بارها در فیلم‌هایش تجربه کرده است. او در هر اثرش بارها افراد زیادی را بنا به بهانه‌ای دور هم جمع می‌کند و بعد شخصیت اصلی را در شلوغی قرار می‌دهد تا یک موقعیت خلق کند. اوج این کار را فیلم سینمایی «ساعت 5 عصر» مشاهده کردیم.
به نظر می‌رسد توانایی‌های مدیری در فیلمسازی در همین حد است و فراتر نخواهد رفت مگر آنکه اتفاق ویژه‌ای در زندگی‌اش رخ دهد تا جهان‌بینی‌اش را تغییر دهد.
مدیری با کمترین ریسک ممکن فیلم‌هایش را می‌سازد تا درآمدش را داشته باشد. وجه اقتصادی کارها برای او مهم است و از همان زمان ساخت «نقطه‌چین» و «پاورچین» که اسپانسرهای مختلفی را برای سریالش جذب می‌کرد می‌شد پی به دغدغه‌های اقتصادی مدیری برد. زمانی هم او «قهوه تلخ» را ساخت با کلیپ و خواهش و تمنا از مردم خواست که سریالش را اورجینال بخرند.
این کارگردان که از سودآوری شبکه نمایش خانگی آگاه است هم خودش را از قید و بندهای تلویزیون رها کرده و هم به دنبال درآمدزایی راحت و بیشتر است. در وضعیت این روزهای تلویزیون «هیولا» قطعا بیننده‌اش را خواهد داشت ولی به عنوان اثری شگرف و مهم ما را به وجد نخواهد آورد. در نهایت کاری خواهد شد مثل کارهایی دیگر مدیری.
