به گزارش تیتر هنر، شقایق فتحی درباره دلیل درج نام خود در تیتراژ سریال شهرزاد با وجود اینکه در آن مجموعه ایفای نقشی نداشته اظهار داشت: من در شهرزاد نبودم. در تیتراژ شهرزاد اسم من آمده است. به خاطر اینکه من برای نقش کلفت شیرین نامزد شده بودم. ۱۱ قسمت فیلمنامه را هم برای من فرستادند و قرارداد مکتوب هم نوشتیم که البته دست من نرسید. بعد تماس گرفتند و گفتند که این نقش قرار است در فاز دوم پررنگتر شود و با شهاب حسینی ازدواج کند و… آقای حسن فتحی گفتند که باید این نقش از میان بازیگران چهره باشد به خاطر همین من را کنار گذاشتند و گلاره عباسی را آوردند. برای تشکر و دلجویی، اسم من را در تیتراژ آوردند.
این بازیگر تئاتر و تلویزیون درباره چرایی استفاده نکردن کارگردانها از بازیگرهای غیر چهره و معرفی کردن آنها در کارهای تئاتر گفت: تنها دلیل آن را خصوصیسازی تئاتر میدانم. زمانی که ما تئاتر دولتی داشتیم کار کردن خیلی راحتتر بود و واقعا دیده میشدیم و حتی خود کارگردانها به سراغ ما می آمدند. اما از زمانی که خصوصیسازی و سالنهای خصوصی باز شد، پای تهیه کنندهها به میان آمد و نه تنها بودجه تئاتر را پایین آوردند بلکه برای فروش مجبور شدند سراغ سلبریتیها بروند چون اجاره سالن از دو و نیم تا سه میلیون تومان شروع شده و امروز به ۱۲، ۱۳ میلیون تومان رسیده است و پرداخت این مبالغ برای هر کسی امکانپذیر نیست. به خاطر همین، کسانی مثل من بیکار میمانند.
وی افزود: من آدم متعصب یا تافته جدا بافته نیستم اما حال و حوصله یک سری فضاها را ندارم و کاراکترم به گونه ای نیست که بخواهم با هر کسی سریع جوش بخورم. شیطنت دارم و از دیوار راست بالا میروم اما حواسم هم به خودم هست. چون یک سری فضاها در سینمای ما وجود دارد و همگان هم از آن مطلع هستند که تا حدود زیادی هم سالم نبوده است. ترجیح کارگردانها این بوده که از من استفاده نکنند و خودم هم ترجیح دادم سر یک سری کارها نروم و همین باعث شده فاصله بیفتد.
فتحی همچنین با اشاره به پیشینه فعالیتهای نمایشی مذهبی خود در کنار کارهای دیگر در ژانرهای مختلف گفت: به عنوان بازیگر هیچ وقت خودم را نمیبندم و نمیگویم که یک ژانر، موضوع و تم خاص را دنبال میکنم. کما اینکه در کارگردانی هم اینگونه نیستم. ژانرها را از هم تفکیک نمیکنم. این کار من است و همه گونه ژانری اعم از کمدی، تراژیک، مذهبی، آیینی، سنتی، حتی عروسکی و سیاهبازی را در رزومه کاریام دارم و از این نوع تجربهکردن لذت میبرم.
وی ادامه داد: اینکه همه جنس کاری را بشناسم باعث لذت و تسلط بیشترم به عنوان بازیگر میشود که وقتی کاری پیشنهاد میشود آن را رد نکنم. به خاطر همین تجربه میکنم و با فضاهای کاری مختلف آشنا میشوم.
نمیتوانم در هر شرایطی کار نکنم
این بازیگر تئاتر با بیان اینکه در کار تصویر هم هستم، اما آنقدرها فعالیت در این حوزه ندارم، به نخستین کار صحنهای خود که از حوزه کودک در ۲۹ سال پیش آغاز شد، اشاره کرد و گفت: اولین کار تصویرم در سال ۱۳۸۰ با جمال شورجه بود که بعد با مازیار میری و حسن وارسته تله فیلم کار کردم. کار تصویر داشتم اما چون با فاصله بوده دیده نشدم و کارگردانها و کارها هم خیلی جاندار نبوده که دیده شود.
وی افزود: در همین دو سه سال اخیر که استارت تله تئاتر زده برایم شد، فضای کاریام به گونهای دیگر پیش رفت. شاید به خاطر مسائل جوی جامعه و هر مساله دیگری بود که مقداری حواشی بخواهی نخواهی کنار رفت و مسوولان مجبور شدند سراغ کیفیت بروند. این که چه کسانی سطح کیفی بالاتری دارند، چه کسانی تاکنون دیده نشدهاند و چه کسانی بدون جناحبندی فقط کار میکنند.
فتحی افزود: من هیچ وقت سمت و سویی به هیچ طرفی نداشتم. چون این شغل و حرفه تنها محل درآمد زندگیام است نمیتوانم در هر شرایطی کار نکنم. در دوران کرونا هم سر کار بودم. چون کارگردانی و در کنار آن تدریس میکنم الزاما باید درآمد داشته باشم و بدون درآمدزایی از این راه، زندگیام نمیچرخد.
وی گفت: در کارهای تصویر، دستمزدها چشمگیرتر است اما در تئاتر هنوز بعد از ۲۹ سال کار کردن آنگونه که باید و شایسته است، دستمزد نمیگیرم. ما هم خاک خورده تئاتر هستیم و یاد گرفتهایم با داستان کنار بیاییم. به من هم خیلی فشار میآید ولی چارهای ندارم و زندگی و ارتزاقم از این طریق است.
فتحی درباره علت دور بودن چند ساله خود از حوزه تصویر و اینکه چرا کارگردانها از میان بازیگران تئاتر برای کارهای تصویری خود استفادهای نمیکنند؟ گفت: این مساله به بازیگر برنمیگردد. این را باید از کارگردانها و تهیهکننده پرسید که چرا؟ دلایل و حواشی زیادی در سینما و تلویزیون ما وجود دارد. واقعیت این است که تا همین اواخر در انتخاب بازیگر باند تشکیل میدادند و اگر جزو باندشان بودی انتخابت میکردند و اگر نه اصلا کیفیت کاری مد نظر نبود. البته مقداری این فضا در حال تلطیف شدن است.