بالاخره روزي كه همه از آن وحشت داشتيم و مي‌ترسيدم رسيد.

مرضیه برومند برای دنیا فنی‌زاده نوشت: دنیای ما از دنیا رفت

بالاخره روزی که همه از آن وحشت داشتیم و می‌ترسیدم رسید و دنیای ما از دنیا رفت. هم ما می‌دانستیم و هم خود دنیا که عمرش به این دنیا کوتاه است اما نه ما به روی خودمان می‌آوردیم
نه او.
دنیا هر وقت در جمع عروسکی‌ها شرکت می‌کرد همه ما را نصیحت می‌کرد که دور هم باشید و با هم خوب باشید و قدر دور هم بودن‌تان را بدانید. ماهی که گذشت ماه عجیبی بود این بیست روز گذشته بیست بسیار عجیبی بود و عروسکی‌ها در صدر اخبار بودند و این نشان‌دهنده اهمیت این هنر دوست‌داشتنی و پاک و عزیز است و بخش عمده‌ای‌اش را مرهون عروسک‌گردان‌های نازنین است که واقعا بدون هیچ توقعی پشت عروسک‌های‌شان پنهان هستند.
حتی به اندازه صدا پیشه‌ها هم زحمت و حضورشان بازتاب ندارد. در این روزهای گذشته که ایران نیستم دایما در جریان اخبار بودم ماجرای جناب خان و حالا هم ماجرای ناراحت‌کننده دنیا.
البته قرابتی هم میان آنها هست در آن یکی یک عروسک فوت کرد و مرد و از بین ما رفت و امیدوارم دوباره برگردد و اینجا هم یک بانوی نمایش عروسکی ما را تنها گذاشت. در ماجرای جناب خان دایما حرف از خندوانه و رامبد جوان و سعید سالارزهی بود و کمتر کسی درباره محمد بحرانی و برقعه‌ای و حامد ذبیحی صحبت کرد. اینها نقش بسیار بزرگی در جان دادن به یک عروسک داشتند حالا یک عروسک‌گردان از بین ما رفته و همه می‌گوییم کسی که به عروسک کلاه قرمزی جان داد از بین ما رفت. کسانی که به شخصیت جناب خان جان دادند و هنوز هستند باید هوای‌شان را داشته باشیم و قدرشان را بدانیم. خیلی سخت می‌شود گفت شخصیتی که از هیچ به وجود می‌آید برای چه کسی است؛ مثل این است که بگوییم بچه مال کیست برای پدر است یا مادر؟ آدم یاد «دایره گچی قفقازی» برشت می‌افتد بچه برای کیست آنکه به دنیا آورده یا آنکه بزرگش کرده است یا این بچه و شخصیت و پرسوناژ مال همه است.
دنیا سال‌های آخر عمرش را خیلی سخت گذراند و من می‌خواهم از چند نفر اسم ببرم که هیچ‌وقت تنهایش نگذاشتند. از فاطمه معتمدآریا یا سیمین عزیز خودمان باید قدردانی شود که پا به پای دنیا در مراحل درمانی‌اش بود. و بعد شادی پورمهدی نازنین که تمام وقتش را برای دنیا گذاشت. نازنین نوذری که همیشه همراه او بود. نگهداری از کسی دارد از دست‌مان می‌رود، خیلی سخت است.   حس عجیبی نسبت به همه بچه‌های عروسکی دارم؛ دلم می‌خواهد که بیشتر مواظب امنیت شغلی خودشان باشند. می‌دانم مشکلات مالی و معیشتی فراوانی دارند و این باعث می‌شود که سر از هر جا دربیاورند. این روزها هم گویا پول در عروسک است زحمت‌ها و گرفتاری‌ها و بی‌پولی‌هایش را بچه‌های عروسکی کشیده‌اند و حالا بهره‌اش را دارند کسان دیگر می‌برند. بچه‌ها باید بیشتر مواظب خودشان باشند و به شغل‌شان بیش از اینها اهمیت بدهند و قدر خودشان را بیشتر بدانند و تلاش کنند کسی از آنها سوءاستفاده نکند. خیلی حرف‌ها هست که باید زد که به بهانه این دو ماجرا اینها را گفتم. دلم می‌خواست در مراسم دنیا باشم، فرسنگ‌ها دورم اما دلم آنجا است. دلم با دنیایی است که ما به خاک می‌سپاریم و این دنیای ما می‌تواند یک دنیای سمبلیک هم باشد از وضعیت بچه‌های عروسکی.  فقدان دنیای عزیزمان که دنیای پرویز فنی‌زاده بود سخت است. وقتی بچه بودند پرویز همیشه می‌گفت دنیا و هستی من. حالا دنیا از کنار ما رفت پیش پرویز. خدا هستی را نگه دارد. به همه بچه‌های کلاه قرمزی تسلیت می‌گویم امیدوارم روحیه‌شان را نبازند و برنامه خوبی برای نوروز داشته باشند. به معتمدآریای عزیزم تسلیت می‌گویم که اینقدر نگهداری کرد و دنیا را در روزهای سخت همراهی کرد. همین طور از راه دور روی شادی پورمهدی عزیز و همه بچه‌های عروسکی را می‌بوسم و تسلیت می‌گویم.

بالاخره روزي كه همه از آن وحشت داشتيم و مي‌ترسيدم رسيد.