نویسنده و کارگردان نمایش «خنکای ختم خاطره» گفت: سالهاست که شعار «تئاتر برای همه» سر میدهیم اما روز به روز از مردم بیشتر فاصله میگیریم، چرا که فرهنگسازی نمیکنیم و کارمان به سمت تجارت رفته است.
به گزارش تیترهنر، نشست خبری نمایش «خنکای ختم خاطره» به کارگردانی و نویسندگی حمیدرضا آذرنگ عصر امروز (چهارشنبه ۲۱ آذر) با حضور کارگردان، فاطمه معتمدآرا، مجید رحمتی، امین میری، پریا وزیری، سارا شاهرودیان، هیراد آذرنگ و ماهرخ لک بازیگران کار در سالن اجتماعات تئاتر شهر برگزار شد.
* تئاتر تجاری ماندگار نمیشود
آذرنگ در ابتدای صحبتهایش با ابراز تأسف از وضعیت صندلیهای خالی نمایشها در کشور و از رونق افتادن تئاتر گفت: امیدوارم یک روزی حال تئاتر ما خوب شود و کسی مسئولیت آن را بر عهده بگیرد. یادم میآید در گذشته وقتی یک نمایشی قرار بود به صحنه برود همه پرانرژی برای یک اتفاق تازه بودند تا این اتفاق بهترین نحو ممکن شکل بگیرد و خوشحالم که در این جمع هم رسانهای حضور دارند که همه دغدغه تئاتر و اندیشهورزی دارند نه اجرای نمایشهای لاکچری!
آذرنگ با توضیح پیشینه اجرای این نمایش توسط نیما دهقان ۱۰ سال پیش گفت: بزرگترین دغدغه من نویسندگی است به خاطر همین هم نگارش این متن را که به سفارش انجمن تئاتر دفاع مقدس صورت گرفت برعهده گرفتم، این متن در کوتاهترین شکل و فرم و زمان ممکن نگاشته شد و به تولید رسید، خیلی فریآیند سختی برایم بود و آغاز فعالیت آن هم در سالن سمندریان ایرانشهر بود اما خودمان هم باور نمیکردیم که این حجم استقبال از کار زیاد باشد.
این کارگردان با اشاره به قدری تفاوت زاویه نگاهش با نیما دهقان گفت: ۱۰ سال از اجرای اول این کار به کارگردانی آقای دهقان میگذرد، آن زمان هم نیاز جامعه و این زمان هم نیاز جامعه است چرا که حال عموم مردمان در هر دو دوره خوب نیست. سالهاست که شعار تئاتر برای همه سر میدهیم اما روز به روز بیشتر از آن فاصله میگیرم؛ در همه جای دنیا تئاتر تأثیر فرهنگسازی دارد اما در ایران اینطور نبوده و کارمان به سمت تجارت رفته است.
وی با تأکید بر اینکه تئاتر تجاری را نقد نمیکند، توضیح داد: اما اعتقاد من این است که تئاتر پر محتوا و جریانساز ماندگار میشود، چرا که دغدغه زمانه خود را دارد، به همین علت هم تاریخ مصرف ندارد. ما برای اجرای این نمایش دو ماه تمرین در پلاتوها و حتی دفترهای کار خود داشتیم، قطعا این شرایط ایدهآل من نبود اما افسوس که جایگاه تئاتر این روزها اصلا خوب نیست.
آذرنگ در ادامه افزود: به اعتقاد من رسالت تئاتر تخلیه روانی مردم نیست این وظیفه مرکز بهداشت است، بلکه وظیفه تئاتر پر کردن و رسالت دادن به تماشاگر است، این دو رویکرد با هم متفاوت میشود.
وی درباره اجرای یک کار دفاع مقدسی گفت: من بارها گفتهام که جوانی و نوجوانیام در جنگ گذشت، این بیماری نسل من است که بعد از جنگ درمان نشدیم، ما هنوز زخمی و جنگجو هستیم. اگر پس از جنگ بیشتر به فکر خودمان بودیم الان حال و روزمان بهتر بود، هنوز زخمهای عفونی جنگ التیام نیافته است، خیلیها در این مسیر کاسبی کردند و نان آن را خوردند اما من با این نگاه مخالفم و احساس میکنم میبایباید درمان شویم.
* اولین بازی هیراد آذرنگ در نمایش پدرش
در ادامه مجید رحمتی بازیگر نمایش با اشاره به سالها آشناییاش با حمیدرضا آذرنگ گفت: خیلی قبلتر میخواستم در کارهای او بازی کنم اما قسمت نشده بود. خوشبختانه در نمایش «ترن» و الان هم در «خنکای ختم خاطره» حضور دارم.
سپس امین میری بازیگر دیگر این نمایش نیز با اشاره به خصوصیات کارهای دفاع مقدسی آذرنگ گفت: بهرحال تأثیرات جنگ بر دل هر کسی بنشیند بهتر میتواند قلم بزند. من خاطرم میآید بچه بودم دو برادرم به جبهه رفته بودند هیچوقت هم صدای زنگ تلفن و گریههای مادرم را فراموش نمیکنم.
وی با اشاره به نقشش که یک پیرمرد کُرد است، گفت: به نظرم خنکای ختم خاطره از عجیب ترین متنهای نمایشی تئاتر است که هم لبخند و هم اشک را همراه دارد.
پریا وزیری بازیگر نقش دختر کرد این نمایش نیز گفت: خوشبختانه با اعتماد به نفس و حال خوبی که آقای آذرنگ به ما دادند توانستیم از پس این نقش بربیاییم.
هیراد آذرنگ پسر حمیدرضا آذرنگ نیز که در نقش پسر جنوبی در این نمایش بازی کرده گفت: خیلی خوشحالم که پسر حمیدرضا آذرنگ هستم و این بهترین تجربه زندگی من است، پدرم اسطوره من است و امیدوارم بتوانم او را سربلند کنم.
* «خنکای ختم خاطره» تاریخ مصرف ندارد
فاطمه معتمدآریا بازیگر دیگر این نمایش که در نیمه نشست به جمع پیوست، عنوان کرد: من اعتقادم این است که هر چند حال همه چیز این روزها بد است اما ما هنرمندان باید حالمان خوب باشد، چرا که هنر آفرینش دارد و من هیچوقت از باب آن حالم بد نمیشود.
وی با اشاره به همکاریاش با حمیدرضا آذرنگ در فیلم آباجان گفت: آن همکاری تأثیری در این نمایش ندارد، ما سالهاست که کار میکنیم اما من وقتی متن را خواندم بی تردید باید آن را قبول میکردم چرا که تاریخ مصرف ندارد و جنگ تا پایان عمر همراه من است و اثراتش را برجای گذاشته است.
وی یادآور شد: امروز باید چند گام بالاتر بایستیم و به وقایع نگاه کنیم، من کارهای زیادی درباره زمینه جنگ انجام دادم و به نظرم این نمایشنامه چهره زشت آن را به زیبایی صلح تبدیل کرده است.
در پایان نیز آذرنگ با بیان اینکه همیشه دوست داشته با معتمدآریا کار کند، گفت: شاید اینجا درست ترین جایی بود که میبایست کنار هم قرار میگرفتیم.
* ممیزی قبل از انقلاب هم وجود داشت
معتمدآریا درباره ممیزی نمایشها گفت: ممیزی چیزی نیست که برای دیروز و امروز باشد؛ از قبل از انقلاب هم بوده در دیگر کشورها هم وجود دارد، منتها آنچه آدمها رعایت نمیکنند، ممیزی نکردن ابتذال است ؛نمیخواهم روی آن نام نامعقول بگذارم ولی خوشحال نیستم که میبینم جلوی بیخردی و بی فرهنگی گرفته نمیشود. ما در گروه خود تلاش میکنیم نسبتی با این بیفرهنگی نداشته باشیم، در نتیجه کارمان جعلی به نام هنر نیست، در نتیجه مطمئنم گروه ما دچار مشکل نخواهد شد.
آذرنگ نیز دراین باره گفت: خوشبختانه سه بازبین این کار هیچ ایرادی نگرفتند بلکه کلی هم حالشان خوب شد. الان شاهد هستیم که برای برخی کارها توقیف و ممیزی یک نوع پز شده و همین باعث مخاطب جذب کردن میشود.