شواهد حاکی از آن است که فریدون شهبازیان جانشین فرهاد فخرالدینی در ارکستر ملی میشود. آهنگساز و تنظیمکننده نام آشنا و پیشکسوت ایرانی سهسال پیش هم بنا بود در این ارکستر حضور داشته باشد اما در آن روزها شرایط به نحو دیگری رقم خورد.
فرهاد فخرالدینی موسس ارکستر موسیقی ملی ایران بود و ماهها پس از روی کارآمدن مدیران فرهنگی دولت یازدهم دوباره چوب رهبری این ارکستر را به دست گرفت. به عقبتر که بازگردیم، ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک در سالهای پایانی دولت دهم و یازدهم روزگار خوشی نداشت و در ماههای منتهی به پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاستجمهوری هم تعطیل شدند. تعطیلی دو ارکستر مهم دولتی که در کارنامه فعالیتهایشان سوابق خوب و قابل اعتنایی برجای گذاشته بودند، برای اهل فرهنگ اتفاق تلخی به حساب میآمد. بنابراین بعد از روی کارآمدن مدیران فرهنگی دولت روحانی احیای این دو ارکستر به خواست مشترک و مهمی تبدیل شد که البته حدود یکسال بعد از وعده بازگشایی ارکسترها محقق شد.
فخرالدینی قبل از آنکه بهطور رسمی کارش را در دور جدید فعالیت ارکستر موسیقی ملی آغاز کند، به «شهروند» گفته بود: تنها یکسری توافق اولیه انجام شده اما با وجود اینکه دوماه از آغازسال جدید میگذرد، هنوز هیچ اتفاقی ازسوی معاونت هنری نیفتاده است.
گویی ازهمان موقع رهبر پیشکسوت حس کرده بود ارکستر موسیقی ملی جدی گرفته نخواهد شد. او از عملکرد ارکستر موسیقی ملی در روزهایی که سکان رهبری این ارکستر را پیش از تعطیلی به دست داشت، راضی بود؛ ما در هر فصل یک کنسرت داشتیم و درمیان فصل هم اگر برنامهای اتفاق میافتاد، اجرا داشتیم. با توجه به بروشورهایی که هنوز از کنسرتهای ما در آرشیو معاونت موجود است و با توجه به اینکه ٢٢٠ قطعه برای ارکستر ملی ساخته شده، در مورد موفقبودن کارنامه ارکستر ملی اصلا حرفی نمیماند.
فخرالدینی بنا به گفته خودش سختیهای فراوانی را برای سرپا ماندن ارکستر موسیقی ملی به جان خرید. با این وجود شرایط آنطور که او انتظار داشت، پیش نرفت. او در دوران مدیریت علی جنتی بر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز هم با این ارکستر همکاری کرد اما نقلقول اخیرش درمورد محدودیت امکانات و نارضایتی نوازندگان از وضع مالی ارکستر زبان به زبان میگشت: کسانی که مسئولیت نتنویسی را به عهده داشتهاند، هم حقوقشان را دریافت نکردهاند تا چه برسد به پرداخت حقوق نوازندهها که وضع نامناسبی دارد. دستکم از نظر رهبر ارکستر ملی شرایط بهگونهای پیش رفت که اجازه نداد این ارکستر با فراغ بال به کارش ادامه دهد. درطول تمام ماههایی که فخرالدینی دوباره مسئولیت رهبری ارکستر را به دست داشت، مشکلات عجیبی پیشرویش قرار گرفت که کارکردن را سخت و سختتر میکرد. ازپیشنهاد ادغام ارکستر موسیقی ملی و ارکستر سمفونیک گرفته تا حضور شورایی که به نظر نمیآمد بتواند در بعد فنی یاریگر ارکستر باشند، تنها بخشی از چالشهایی بود که حتی صبوری معمار ارکستر ملی هم نتوانست حل و فصلشان کند. او در روزهای پایانی که رهبر ارکستر ملی در دور جدید بود، گلایههایش را اینطور مطرح کرد: وقتی قرار است مدیریت هنری با شورا باشد، من بهعنوان مدیر هنری ارکستر ملی دیگر نقشی ندارم و نیازی نیست حضور داشته باشم. اعضای شورا همه از دوستان و همکاران من هستند و امیدوارم به نتیجه مطلوب برسند، همچنین من همیشه دوست دارم ارکسترهای کشورم وضع مطلوبی داشته باشند.
روز گذشته برای پیگیری گمانهزنیهای انجامگرفته در مورد وضع ارکستر ملی و پیشنهادهایی که به منظور پذیرش رهبری ارکستر موسیقی ملی به فریدون شهبازیان شده، با او تماس گرفتیم. استاد شناختهشده موسیقی ایران با تأیید مطرحشدن این پیشنهاد بعد از رفتن فرهاد فخرالدینی گفت: فعلا درمرحله مذاکره هستیم. بعد از بستن قرارداد بهطور رسمی کار خود را در ارکستر ملی آغاز خواهم کرد. فعلا نمیتوانم اطلاعات بیشتری در این مورد دهم.
البته ساعتی بعد حکم رهبری او بر ارکستر موسیقی ملی توسط علیاکبر صفیپور ، مدیر بنیاد رودکی صادر شد. شهبازیان در گفتو گویش با شهروند درپاسخ به این سوال که آیا با توجه به وجود مشکلات مالی که پیش از این ازسوی آقای فخرالدینی ارایه شده، آیا میتوان امیدوار به همکاری ثمربخش با بنیاد رودکی بود. پاسخ داد: البته که میتوان این کار را انجام داد. همه نوازندهها درحال تسویهحساب هستند. ازسوی دیگر نوازندههایی که من در ارکستر از آنها استفاده میکنم، هیچ ربطی به نوازندههای قبلی ندارند.
شهبازیان درپایان با تأکید بر اینکه پیش از امضای حکم رهبریاش در ارکستر موسیقی ملی مایل نیست توضیح چندانی درباره نوع همکاریاش با این ارکستر بدهد، گفت: ما تمام تلاشمان را میکنیم تا بشود کار کرد.
با توجه به تعداد اندک اجراهایی که ارکستر موسیقی ملی ایران بعد از بازگشایی دوباره در دولت یازدهم پشت سر گذاشته است، نگرانیها در مورد ادامه فعالیت این ارکستر و خروجی قابل اعتنای آن در میان اهل فن موج میزند. این موضوع را میشود با توجه به تمام کارهایی که رهبر پیشین این ارکستر انجام داد و البته به نتیجه نرسید، تأیید کرد. با این وجود ممکن است حضور فریدون شهبازیان که ضمن داشتن سابقه پربار و موفق، انگیزه لازم برای کارکردن در این ارکستر را دارد، ادامه فعالیت این ارکستر را ممکن سازد. درعین حال با توجه به حمایت اندکی که تا امروز از این ارکستر صورت گرفته، انتظار تنها کاری است که میشود دراینباره انجام داد.