جان راس، در کتاب «وضعیت پزشکی نویسندگان بزرگ» نقل‌قولی از جورج اورول می‌آورد که گفته: «نوشتن، کاری وحشتناک و کشمکشی خسته‌کننده است و شباهت زیادی به تحمل بیماری سخت دارد.» اورول به خاطر اینکه ساعت‌های فراوانی را صرف نوشتن کتاب «درود بر کاتولونیا» و نگارش و ویرایش رمان «1984» کرد، سلامت خود را به خطر انداخت. اونوره دو بالزاک، نویسنده و نمایشنامه‌نویس فرانسوی نیز به قهوه اعتیاد داشت، زیرا سبب می‌شد بیدار بماند و داستان‌هایش را بنویسد و این کار باعث بیماری‌اش شد و در ۵۱ سالگی درگذشت. مارسل پروست در اوج بیماری می‌نوشت و آنتون چخوف نیز در دوران بیماری دست به قلم بود و می‌گفت: «هر کس هرطور که می‌خواهد و در توانش هست، می‌نویسد. »ما باید از روزهایی که تئاترها تعطیل هستند بیشترین استفاده را بکنیم و تحقیق و پژوهش را پی بگیریم.
مدت‌هاست به این نتیجه رسیدم که خواندن کتاب‌های فیلمنامه‌نویسی و دیدن فیلم‌ها بهترین راه آموزش نوشتن در تمام رسانه‌های هنری است حتی نمایشنامه‌نویسی؛ بنابراین پیشنهادم خواندن کتاب‌ها و تماشای فیلم‌هایی است که در ادامه معرفی می‌کنم چون اصول، ساختار، سبک و تکنیک را در دست خواهید داشت. الیزابت گیلبرت می‌گوید: «برای داشتن زندگی خلاق به مجوز هیچ‌کس احتیاج ندارید.» این جمله درستی است شما می‌توانید از بیماری و فضای سنگین حاصل از آن هم گذر کنید. نخست برویم سراغ کتاب‌های اصلی فیلمنامه‌نویسی: ۱- «کالبدشکافی چهار فیلمنامه» به نویسندگی سید فیلد (البته کتاب «چگونه فیلمنامه بنویسیم» این نویسنده را هم بخوانیم.) ۲-«آناتومی داستان؛ ۲۲ گام تا استاد شدن در داستان‌گویی» به نویسندگی جان تروبی؛ ۳-سفر نویسنده (البته با اسم «ساختار اسطوره‌ای در داستان و فیلمنامه» هم ترجمه شده است) به نویسندگی کریستوفر ووگلر (در کنارش حتما کتاب «قهرمان هزار چهره» نوشته جوزف کمبل را هم بخوانیم)؛ ۴-«ساختار، سبک و اصول فیلمنامه‌نویسی» به نویسندگی رابرت مک‌کی؛ ۵-«بازنویسی فیلمنامه» به نویسندگی لیندا سیگر (البته کتاب دیگر او یعنی «فیلمنامه‌نویسی پیشرفته» را هم بخوانیم) . این کتاب‌ها به خوبی الگوی مناسب نوشتن درام را آموزش می‌دهند. سید فیلد اعتقاد دارد که «الگو قالب است نه فرمول؛ همان چیزی است که اجزای داستان را در کنار هم نگه می‌دارد.» البته او اساس نمایشنامه را چنین توضیح می‌دهد: «ماجرای نمایش در زبان ماجرای دراماتیک رخ می‌دهد؛ یعنی در نمایشنامه ماجرا در قالب کلمات به زبان آورده می‌شود.» این فیلم‌ها را هم برای بررسی الگو تماشا کنید: ۱-«محله چینی‌ها» به کارگردانی رومن پولانسکی؛ ۲-«کی-پکس» به کارگردانی ایان سافتلی؛ ۳-«مظنونین همیشگی» به کارگردانی برایان سینگر؛ ۴-«هفت» به کارگردانی دیوید فینچر؛ ۵-«شاهد» به کارگردانی پیتر ویر؛ ۶- «سه روز کرکس» به کارگردانی سیدنی پولاک؛ ۷-«راکی» به کارگردانی جان جی. آویلدسن؛ ۸-«کازابلانکا» به کارگردانی مایکل کورتیز؛ ۹-«توتسی» به کارگردانی سیدنی پولاک؛ ۱۰-«تلما و لوییز» به کارگردانی رایدلی اسکات؛ ۱۱-«پرواز بر فراز آشیانه فاخته» به کارگردانی میلوش فورمن؛ ۱۲-«تریمناتور۲: روز داوری» به کارگردانی جیمز کامرون؛ ۱۳-«سکوت بره‌ها به کارگردانی» جاناتان دمی.
منبع اعتماد
