سلسله نعمت‌اللهی سلطان علیشاهی گنابادی یکی از سلسله‌های صوفی شیعه است که به دست سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی در قرن هشتم هجری بنیاد شده‌است. کلمه نعمت‌اللهی از نام شاه نعمت‌الله ولی گرفته شده و چون در دوران ایشان، پیروان او را «نعمت‌اللهی» می‌خواندند، این عنوان به کسانی که بعد از وی، از عقاید و روش صوفیانه وی تبعیت کردند داده شد.
نعمت‌الله ولی نگاهی متفاوت به تصوف داشت و همین نگاه متفاوت در توصیه به پیروانش و روش دراویش نعمت‌الهی نمود دارد. او پیروان مکتب خود از بیکاری و گوشه نشینی منع نمود و مریدانش را از داشتن لباس مخصوص فقر نهی نمود. عزلت را نمی‌پسندند و خلوت در انجمن را بر آن ترجیح می‌دهند. انسان‌ها را از هر مذهب و ملت که باشند دوست دارند و احترام می‌گذارند و در زندگی روش ایشان شفقت به خلق‌الله است. این دروایش طرفدار صلح و برابری و برادری هستند.
نورعلی تابنده، قطب فعلی این سلسله، متولد۱۳۰۶ در شهر بیدخت در بخش مرکزی شهرستان گناباد است و از دانشگاه پاریس دکترای حقوق گرفته است. او پیشتر عهده‌دار شغل ریاست اداره سرپرستی دادسرای تهران و به دنبال آن مستشاری دادگاه استان تهران و تدریس در دانشکده‌های حقوق مشغول بوده و از سال ۱۳۵۵ گاه به شغل وکالت دادگستری نیز اشتغال داشت و در دوران انقلاب ۱۳۵۷، وکالت تعدادی از روحانیون و دانشجویان مورد تعقیب را رایگان پذیرفت.
پس از انقلاب هم مدت کوتاهی در دولت مهدی بازرگان به سمت معاونت وزارت ارشاد و معاون وزیر دادگستری منصوب شد و همچنین در حاکمیت جدید وکالت افرادی چون عباس امیر انتظام در کارنامه وکالتش دیده می‌شود و همچنین عضو کمیته «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» بوده است.
آقای تابنده سال‌ها با نیروهای ملی مذهبی و نهضت آزادی نزدیک بود و از جمله امضاءکنندگان نامه مشهور ۹۰ امضایی به اکبر هاشمی رفسنجانی بود که به دلیل امضای همین نامه بازداشت شد و ۸ ماه در زندان بود.
او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ از مهدی کروبی حمایت کرد چرا که در میان چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، آقای کروبی تنها کسی بود که در نامه‌هایی به مقامات مسئول از جمله وزیر اطلاعات وقت و مراجع تقلید به تخریب حسینیه دراویش گنابادی و آزار آن‌ها انتقاد کرده بود.
