حمید امجد گفت: دلیل اصلی 12 سال کار نکردنم در تئاتر این بود که از آنچه به نام من روی صحنه می‌آمد، راضی نبودم.
به گزارش هفت هنر، کارگردان نمایش «سه خواهر و دیگران» که به زودی در تئاترشهر روی صحنه می‌رود 29 تیرماه به همراه تقریبا تمام عوامل گروهش در سالن کنفرانس این مجموعه حضور یافت و درباره نمایشی که با تلفیقی از دو اثر «سه خواهر» و «باغ آلبالو» نوشته آنتوان چخوف اجرا خواهند کرد و نیز دوری چند ساله‌اش از تئاتر سخن گفت.
او که در بخش‌های مختلف صحبت‌های خود به یکپارچکی و وحدت اثر و مجموعه اقداماتی که یک اثر نمایشی را به صحنه می‌برد تأکید داشت، در پاسخ به دوری چند ساله‌اش از تئاتر و نیز استفاده از تبلیغات و چهره‌ها برای موفقیت یک اثر توضیح داد: سلول سرطانی معمولا چیزی نیست که از اجانب وارد شود چون وقتی یک سلول کارکرد اشتباه داشته باشد یا بیش از اندازه بزرگ شود رشد بیمارگونه پیدا می‌کند و همین به سرطان تبدیل می‌شود. در اثر یا هر قالب هنری هم این قضیه صادق است.
امجد افزود: اینکه اثری برای تبلیغات تولید شود غلط محض است و من در وضعیت تئاتری که تجربه کردم این مسئله بیمارگونه را دیدم. البته شاید درباره اینکه 12 سال در تئاتر نبودم باید مفصل‌تر صحبت کرد اما اینکه شرایط بهتر شده که آمده‌ام کار کنم به نظرم در جنبه‌هایی بدتر هم شده است و در جنبه‌هایی مفرها و ابزارهایی برای بهبود مقطعی کار پیدا شده است.
این کارگردان تئاتر و سینما با اشاره به ابتذال در اقتصاد، سیاست و تبلیغات گفت: همه این‌ها چیزی است که همواره خواسته‌ام براساس آن‌ها تئاتری نوشته یا تولید نکنم تا بخواهد در خدمت هر شکلی از ابتذال باشد. تصور من از اثر هنری، ساختاری سامان‌مند و مرتبط با ذهن بشری است که محصول ذهن خلاق انسانی هم باشد.
امجد در ادامه سخنان خود با بیان اینکه بعضی‌ها با گفتن این جمله که «سخت نگیرید» همه چیز را می‌خواهند راحت انجام دهند و نمی‌دانم از چه زمانی سهل‌انگاری عرضه شده است بر خواسته خود در اجرای دقیق جزئیات و حتی بیان جملات یک اثر تأکید کرد.
وی همچنین با اشاره به سانسور که به شکل‌های مختلف رسمی، روشنفکری، منتقدان و حتی بازیگران اعمال می‌شود، اضافه کرد: هر کدام از این‌ها جزئی از مواردی هستند که می‌توانند یک اثر را سانسور کنند چون سانسور فقط در بخش دولتی نیست و این‌ها می‌توانند به شکلی کیفیت یک اثر را با مشکل روبرو کنند، اما درباره خود من دلیل اصلی آن که 12 سال کار نکردم این بود که از آنچه به نام من روی صحنه می‌آمد راضی نبودم. من قدم به قدم با ذهنیت‌های تنبل، سانسورچی و سودجو جنگیده بودم و بعد از مدتی، سبک سنگین کردم که چقدر از این‌ها را می‌خواهم و چقدر نمی‌خواهم و بعد دیدم (آن زمان) این حرفه را نمی‌خواهم.
او در ادامه درباره نمایش جدید خود توضیح داد: از آنجا که احتمال می‌دادم نتوانم این نمایشنامه را اجرا کنم، برخلاف دیگر کارهایم یک مقدمه برای آن نوشته‌ام تا خواننده از جنبه‌های مختلف بتواند آن را بیشتر درک کند. این اثر مانند دیگر کارهای من گرایشی به تاریخ، رخدادهای تاریخی، متون و تاریخ ادبی که در آن زندگی چخوف هم به ویژه در سال‌های آخر که از بیماری سل رنج می‌برد، لحاظ شده است.
به گفته این نویسنده و کارگردان نمایشنامه «سه خواهر و دیگران» آینده چند متن و شخصیت‌های آثار چخوف را به صورت یکپارچه روایت می‌کند و نسبتی با ما به عنوان ایرانی هم برقرار می‌کند.
امجد تأکید کرد: این نمایشنامه درباره ما و زمان و مکانی است که در آن هستیم و زندگی می‌کنیم. همچنین در این اثر یک ساختار چهل تکه از آثار چخوف، شکسپیر، تاریخ جنگ‌های ایران و روسیه ساخته شده است.
کارگردان نمایش «سه خواهر و دیگران» در بخشی از این نشست درباره قطع همکاری سام قریبیان با این گروه نمایشی اظهار کرد: در طول تمرین‌های این نمایش بازیگران متعدد دیگری با ما همکاری داشتند که هر کدام به دلایل مختلفی از جمله زمان‌بندی و تعهدات کاری دیگر و جنس و سلیقه بازیگری امکان حضور پیدا نکردند که تعداد این افراد بیش از 10 نفر بود. درباره سام قریبیان هم به دلیل آنکه باید هر روز زمانی را برای صداگذاری سریالش صرف می‌کرد و نیز تفاوت‌هایی در سلیقه کاری وجود داشت، خیلی دوستانه به این توافق رسیدیم که در این پروژه همکاری نداشته باشیم اما قرار شد در پروژه بعد با یکدیگر همکاری کنیم.
سعیده آبشناسان، تهیه‌کننده این نمایش هم که اولین حضور خود را در تئاتر تجربه می‌کند، اظهار کرد: پیش از این با کارهای آقای امجد آشنا بودم اما هیچ وقت تصور نمی‌کردم در کارهایشان حضور داشته باشم. این پیشنهاد ابتدا از سوی انجمن هنرهای نمایشی (با مدیریت ارمغان بهداروند) مطرح شد و من با توجه به جایگاه آقای امجد فکر نمی‌کردم موافقتی صورت گیرد اما پس از توافق خوشحالم که شرایطی فراهم شده که تئاتر هم برای خودش تهیه‌کننده داشته باشد و این یک گام مثبت است.
در این نشست علاوه بر بازیگران، امیر اثباتی (طراح صحنه) و رضا مرتضوی (آهنگساز) هم حضور داشتند که هر کدام از آن‌ها در فاصله‌های مختلف به دعوت محمدرضا مقدسی که اجرای این نشست را بر عهده داشت توضیحاتی درباره کار خود ارائه کردند.
افشین هاشمی، ریحانه سلامت، معصومه رحمانی، رامین سیاردشتی، علیرضا ناصحی، داریوش موفق، محسن حسینی، امیر عبدللهیان، جمشید جهان‌زاده و بهنوش بختیاری از بازیگران این نمایش بودند که اطلاعاتی را درباره نقشی که در این نمایش بازی می‌کند، ارائه کردند.
امجد در بخش‌های پایانی این نشست درباره حضور بهنوش بختیاری که از حضورش برای جذب بیشتر در گیشه یاد می‌شد، گفت: سابقه آشنایی من با خانم بختیاری به سال‌های قبل در یک کلاس فلسفه هنر برمی‌گردد که از آنجا که تلویزیون و رسانه خانگی ندارم و بسیاری از فیلم‌ها را هم ندیده‌ام ایشان را براساس همان آشنایی قبلی دعوت به کار کردم که خود او هم تأکید داشت که نقشی واقعی و متفاوت در این نمایش اجرا کند.
بهنوش بختیاری در این نشست گفت: وقتی آقای امجد برای این نمایش با من تماس گرفت از خوشحالی داشتم سکته می کردم چراکه واقعا همکاری با این انسان بزرگ بسیار جذاب است و به من هم بسیار در این کار یادخواهم گرفت کمااینکه حالا هم در حین تمرین چیزهای زیادی یاد گرفتم.
وی ادامه داد: به من حق بدهید که بخواهم در عرصه بازیگری تجربه‌های زیادی کسب کنم و به مهارتم بیافزایم.
