حسین فرح بخش درباره سینمای دهه شصت در برنامه 35 صحبتهای جنجالی کرد که در ادامه گزیدههایش را میخوانید:
?فردین را همه غیر از مدیران سینمای گلخانه ای دوست داشتند. وقتی می رفت نهادهای امنیتی یا جاهایی که سپاه بود بغلش می کردند.
?می دانید چرا انوار و بهشتی فردین را ممنوع تصویر کردند چون اگر بود دیگر نمی توانستند «آن سوی مه» بسازند و به خورد مردم بدهند.
?فقط انوار و بهشتی با فردین مشکل داشتند و مدیران دیگر مشکلی با او نداشتند. حتی تلویزیون برای نقش امیر کبیر و میرزا کوچک خان فردین را دعوت به همکاری کرد و او این نقش را قبول نکرد و این بزرگ ترین اشتباه زندگی اش بود.
?امام گفت من با سینما مخالف نیستم با فحشا مخالفم. این صحبت در جمهوری اسلامی مطرح نشد در حکومت پهلوی مطرح شد. پس معنی حرف امام این است که سینمای قبل انقلاب اگر فحشا نداشت امام با آن موافق بود. اما مدیران دهه شصت سینما را منهدم کردند.
?می دانید چرا سینمای دهه شصت پرمخاطب بود ؟چون پارک ها هشت شب تعطیل می شد. تلویزیون یکی و نصفی کانال داشت، رستوران و کافی شاپ مثل امروز نبود، ماهواره نبود، ویدیو ممنوع بود و مردم مجبور بودند فیلم های آشغال اقایان انوار و بهشتی را ببینند و به همین دلیل آن فیلم ها مخاطب داشت.
?اولین کاری که مدیران دهه شصت کردند ترور شخصیت بود.
?مدیران سینمایی دهه شصت غلط کردند می گفتند ما دیکتاتور دلسوزیم آنها نوکر مردم بودند.
?جهانگیر فروهر آن سالها پشت در ارشاد گریه می کرد و می گفت بگذارید فیلم بازی کنم نون شب ندارم بخورم.
