«لبخند بزنید. دست به سینه نباشید. امکان عکسبرداری نیست. با هم صحبت نکنید. خوشاخلاق و باحال و خوشخنده باشین و مشکلاتتان را فراموش کنید.»؛ این نکاتی است که برای بودنِ در استودیو «خندوانه» باید آنها را به یاد بسپارید.
به گزارش هفت هنر، برای حضور در «خندوانه» باید ساعت سه در لوکیشن برنامه حوالی خیابان آزادی حاضر شویم. خانمها و آقایانی که تعدادشان به حدود ۳۰۰ نفر میرسد، در صفهای جداگانه ایستادهاند تا اسامی و پوشششان برای حضور در لوکیشن چک شود؛ پوششی که باید در عین رعایت معیارهای حضور در یک برنامه تلویزیونی، شاد و خوشرنگ باشد.
ساعت پنج به سالن وارد میشویم. در گوشهای از سالن ردیف آخر و یک ردیف پایینتر از گروه موسیقی مینشینم. پس از آنکه همه سر جاهایشان نشستند، امین اصلانی که به نوعی ماکت رامبد جوان است، به روی سن میآید و خطاب به حاضران میگوید: «این نکته را بدانید که برنامه خیلی طول میکشد، چون قطعاً بخشهایی از برنامه به آمادهسازی نیاز دارد. در طول این مدت لبخند بزنید. دست به سینه نباشید. امکان عکسبرداری نیست. با هم صحبت نکنید. خوشاخلاق و باحال و خوشخنده باشید و مشکلاتتان را فراموش کنید.»
اصلانی چند بار با حاضران سرود و جملات سلام، خداحافظی و «بریم بیایم» را تمرین میکند و سعی میکند که با شوخی کمی فضا را به جو اصلی «خنداونه» نزدیکتر کند. ساعت ۵ و ۳۰ دقیقه است که رامبد جوان به استودیو وارد میشود و این بار تمرینات با حضور خود او تکرار میشود. جوان در جملاتی کوتاه نکاتی را به حاضران یادآوری میکند.
«اصرار ما به لبخند زدن، جا انداختن یک رفتار اجتماعی است. خیلی از ما آدمهایی را میشناسیم که لبخند نمیزنند. میفهمم که همه ما در زندگیمان ممکن است به دلایلی حالمان خوب نباشد، اما در تمام دنیا این موضوع توسط روانشناسان اثبات شده است که لبخند زدن حتی تصنعی، بهتر از اخم کردن است. ما هم اینجا دور هم جمع میشویم تا لبخند زدن را تمرین کنیم.»
پس از اینکه جوان کمی با حاضران خوش و بش کرد، چراغهای استودیو و دوربینهای تصویربرداری روشن میشود. با صدای شاهحسینی «سکوت، نور، ضبط»، استودیو در سکوت فرو میرود. «به نام خدا، سلام من رامبد جوان هستم در شبکه نسیم، اینجا خندوانه است». با پایان این جمله گروه موسیقی شروع به نواختن سرود میکنند و جوان هم در پایان این بخش شادی برنامه را به افرادی تقدیم میکند که شادی را برای ادامه زندگیشان انتخاب کردهاند.