سعید عقیقی، از منتقدان سرشناس و پژوهشگران سینما در نشستی که به همراه فرزاد موتمن، بهزاد عبدی و حسین عصاران توسط مجله «سینما و ادبیات» برگزار شده بود، انتقادات تندی از موسیقی فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا کرد.
به گزارش تیتر هنر، عقیقی با انتقاد از وضعیت موسیقی فیلم‌های سینمای ایران گفت: آیا آهنگساز باید خودش را تا سطح یک شخصیت‌پردازی نادرست تقلیل دهد؟ یکی از راهکارها این است که آهنگساز آنقدر ملودی کارش را وسیع و عظیم کند که مردم بروند و کاست موسیقی‌اش را بخرند و اصلا هم برایش اهمیت نداشته باشد که وضعیت موسیقی روی خود فیلم چگونه خواهد است. نمونه این راهکار می‌شود موسیقی «از کرخه تا راین» که اگر آن را در داندانپزشکی گوش کنید جواب بهتری می‌دهد تا روی فیلم.
عقیقی در ادامه بیان کرد: چون آن فیلم انقدر ساختارش ضعیف است که توانایی پذیرش این موسیقی را ندارد. راهکار دیگر این است که آهنگساز خودش را بین وضعیتی که داریم می‌بینیم و آنچه را که می‌شنویم، پنهان کند که مثلا نمونه‌اش می‌شود کیوان جهانشاهی در فیلم «درد مشترک» در یک نگاه کلی کار موسیقیدان‌ها در زمینه موسیقی فیلم فقط در موارد جزئی، از حجم سنگین موسیقی و احاطه‌اش بر تصویر فاصله گرفته و به شکل موسیقی فیلم درآمده که موفق‌ترین نمونه آنها در «شازده احتجاب» و «سایه‌های بلند» احمد پژمان است.
