اعتماد نوشت:بابت زلزله پُرصدمه غرب کشور، سه‌شنبه 23 آبان عزای عمومی اعلام شد؛ اما اکران عمومی فیلم «خالتور» همچنان ادامه یافت.
این روزها که در ایام پایانی ماه صفر به سر می‌بریم. اکران تمام فیلم‌ها و نمایش‌ها به همین دلیل تقویمی متوقف شده‌اند و طبعا این سنت همیشگی، بدون توجه به فضای غمبار یا شنگول فیلم‌های مختلف، شامل همه شده است. اما در روزی که عزا به عینیات جامعه خودمان مربوط می‌شد و همین نزدیکی‌ها، به داغ مردمان کرد ایرانی برمی‌گشت، گویی عنوان «عزای عمومی» فقط در قالب یک عبارت و به شکلی کاملا صوری و تشریفاتی مطرح بود.
از عزا در فضای عمومی جامعه، در توقف پخش برخی قطعات موسیقی و برنامه‌های روتین صدا و سیما و جایگزینی برنامه‌هایی دیگر و از جمله در توقف اکران فیلمی که به واقع لقب بی‌معنا و لس‌آنجلسی‌وار «شاد» بیش از ژانر متعالی «کمدی» برازنده آن است، هیچ نشانی نبود. این در حالی است که هر کس هر برشی از تصاویر «خالتور» را در مثلا در سردر سینما آزادی یا در ویدئووال‌های پشت گیشه پردیس‌های سینمایی دیگر می‌بیند، چشمش به تصویری جز بشکن و بالابنداز آدم‌های فیلم نمی‌خورد. در این شرایط، شاید بی‌راه نبود که از سازندگان و صاحبان فیلم توقع همدردی می‌داشتیم؛ اما شیخ اجل فقط برای زمانه خود نسروده بود که «مرا به خیر تو امید نیست؛ شر مرسان» به همه اعصار اشاره داشت.
