حبیب در یکی از پست‌های اینستاگرامی‌اش، طرحی از خودش گذاشته و از طراح آن تشکر بود.
به گزارش هفت هنر، محمود محمدتبریزی نقاش و طراح آن پست در یادداشتی از علاقه به حبیب و فقدان او نوشت که در ادامه می خوانیم:« برقراری ارتباط با دنیای موسیقی برای یک دهه شصتی کاملا متفاوت از چیزی بود که هم اکنون در بازار موسیقی جهان موجود هست. «یه درخت خشک و بی برگ میون کویر داغ…» اولین آهنگی بود که طی یک مسیر از رادیوی تاکسی شنیدم. مسافر جوانی که زودتر از من پیاده شد از راننده بابت آهنگی که داخل ماشینش پخش می کرد تشکر ویژه کرد. من هم موقع پیاده شدن اسم خواننده را پرسیدم و در همان ظهر تابستان بود که من عاشق حبیب شدم. آن زمان تهیه کاست های حبیب برای یک نوجوان ۱۵ ساله کار راحتی نبود اما به زحمتش می ارزید.
نکته ای که همیشه در مورد حبیب برایم جالب و با ارزش بود ترانه های عمیق و پر مفهوم و نوع موسیقی ناب و بی همتایش بود. ترکیبی از کلام و موسیقی بسیار زیبا و تاثیر گذار با صدای جاودانه ی حبیب. دو ماه پیش از اینکه مُهر سکوت به لب های مرد تنهای شب بخورد و دنیای موسیقی برای همیشه بی حبیب شود را با نقاشی ام غافلگیر کردم تا فقط مقداری اندکی از هنرش را که همیشه در زندگی ام جریان داشته را جبران کرده باشم .
حبیب محببیان مردی که از پانزده سالگی آرزوی دیدنش را داشتم در کمال ناباوری در بیست و یکم خرداد نود و پنج در گذشت و مردم یک کشور را با خاطرات وآهنگهای تکرار نشدنی اش تنها گذاشت .
مردی که برای اهل هنر ،فرهنگ و موسیقی همیشه زنده خواهد ماند و تا جهان بر قرار است هنرش ،نام و یادش زنده و فروزان است.»
