وریس چکناوراریان که در جشن «هنر پهلوانی» از او تقدیر شد، گفت: هیچ‌چیز در دنیا بدون موسیقی نمی‌شود، حتی زمانی که می‌خواهیم با خدا صحبت کنیم، اگر موسیقی نباشد نمی‌شود. موسیقی زبان خداست.
لوریس چکناوراریان که در جشن «هنر پهلوانی» از او تقدیر شد، گفت: هیچ‌چیز در دنیا بدون موسیقی نمی‌شود، حتی زمانی که می‌خواهیم با خدا صحبت کنیم، اگر موسیقی نباشد نمی‌شود. موسیقی زبان خداست.
به گزارش هفت هنر، این آهنگساز و رهبر ارکستر در برنامه جشن «هنر پهلوانی» که در سالن همایش‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برگزار شد، اظهار کرد: برای یک موزیسین، صحبت کردن سخت است. من از بچگی در زورخانه بزرگ شدم و بزرگ‌ترین چیزی که از پهلوانان یاد گرفتم، وطن‌پرستی و خداپرستی بوده است.
او ادامه داد: خدا را شکر می‌کنم در سرزمینی بزرگ شدم که پهلوانان آن فرهنگ پهلوانی و سرحدات آن را بلند نگه می‌دارند. من از طریق زورخانه با شاهنامه آشنا شدم و زندگی‌ام عوض شد. از بچگی عاشق شیرخدا و ضرب او بوده‌ام، راه زورخانه را پی گرفتم و با استاد بزرگ، فردوسی آشنا شدم.
این موسیقی‌دان اظهار کرد: هیچ‌کس نمی‌تواند ضرب‌هایی را که در زورخانه زده می‌شود، بزند. مرشدهای زورخانه فوق‌العاده هستند و می‌توانند ریتم‌های مختلف را بزنند. هر ورزشی آهنگ خاص خود را دارد.
چکناواریان گفت: ۲۰ سال از عمرم را برای جمع‌آوری ریتم زورخانه‌ای گذاشتم تا اپرای «رستم و سهراب» را نوشتم که کار دشواری بود.
او بیان کرد: ما آدم‌ها، یک‌بار مصرف هستیم، متولد می‌شویم و می‌میریم. ما کاره‌ای نیستیم. منشی و خدمتگزار خداوند هستیم. برای یکدیگر آفریده شده‌ایم. من از خدا تشکر می‌کنم که به من الهام کرد تا این اپرا را بنویسم.
در بخش دوم جشن «هنر پهلوانی» و در بخش نکو داشت‌ها، از رامبد جوان تجلیل شد.
او نیز روی صحنه آمد و گوشه لباسش را به نشانه احترام در دست گرفت و گفت: من عاشق هدیه گرفتنم و خوشحالم که من را دعوت کردید تا هدیه بگیرم. اگر برنامه دیگری داشتید، باز هم من را دعوت کنید تا هدیه بگیرم.
او ادامه داد: خدا را شکر می‌کنم در سرزمینی بزرگ شدم که پهلوانان آن فرهنگ پهلوانی و سرحدات آن را بلند نگه می‌دارند. من از طریق زورخانه با شاهنامه آشنا شدم و زندگی‌ام عوض شد. از بچگی عاشق شیرخدا و ضرب او بوده‌ام، راه زورخانه را پی گرفتم و با استاد بزرگ، فردوسی آشنا شدم.
این موسیقی‌دان اظهار کرد: هیچ‌کس نمی‌تواند ضرب‌هایی را که در زورخانه زده می‌شود، بزند. مرشدهای زورخانه فوق‌العاده هستند و می‌توانند ریتم‌های مختلف را بزنند. هر ورزشی آهنگ خاص خود را دارد.
چکناواریان گفت: ۲۰ سال از عمرم را برای جمع‌آوری ریتم زورخانه‌ای گذاشتم تا اپرای «رستم و سهراب» را نوشتم که کار دشواری بود.
او بیان کرد: ما آدم‌ها، یک‌بار مصرف هستیم، متولد می‌شویم و می‌میریم. ما کاره‌ای نیستیم. منشی و خدمتگزار خداوند هستیم. برای یکدیگر آفریده شده‌ایم. من از خدا تشکر می‌کنم که به من الهام کرد تا این اپرا را بنویسم.
در بخش دوم جشن «هنر پهلوانی» و در بخش نکو داشت‌ها، از رامبد جوان تجلیل شد.
او نیز روی صحنه آمد و گوشه لباسش را به نشانه احترام در دست گرفت و گفت: من عاشق هدیه گرفتنم و خوشحالم که من را دعوت کردید تا هدیه بگیرم. اگر برنامه دیگری داشتید، باز هم من را دعوت کنید تا هدیه بگیرم.
لینک کوتاه :
https://titrhonar.ir/?p=4593
