حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی با نوشتن نامه‌ای خطاب به علی رهبری انتقادهایی به او وارد کرده و او را به ماندن در عرصه‌های بین‌المللی توصیه کرده است.
به گزارش هفت هنر، پس از خروج علی رهبری از ایران و کنار رفتن او از سِمتِ مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران، در روزهای گذشته خبری مبنی بر بازگشتِ دوباره علی رهبری به ایران و تشکیل ارکستری خصوصی منتشر شد. اکنون حسین علیزاده با نوشتن نامه‌ای توصیه‌هایی به علی رهبری کرده و به نوعی او را از حضور مجدد در ایران برحذر داشته است.
متن نامه در ادامه می‌آید:
دوست و هنرمند گرانقدر استاد على رهبرى
با سلام‌هاى گرم
مدت مدیدی‌ست که جدالى نا برابر با خود، در امور هنرى و اجتماعى، شما را از مسیر نیم قرن عشق، تلاش، تداوم، افتخار و سربلندى نام‌تان به عنوان فرزند این سرزمین دور نگه داشته و نام شما به طور ناشایست در امورى برده می‌شود که نا خوداگاه این سئوال را در ذهن تداعى می‌کند: آیا على رهبرى همانند همه هنرمندان و هنردوستان و هنرشناسان و اساتید بزرگ ایران و جهان، جایگاه رفیع این نام را می‌شناسد؟ آیا جایگاه على رهبرى حضور ایشان را در همه امور و در کنار و مقابل همه جریانات توجیه می‌کند؟ آیا با امضاء و یا توافق مسئولین، به جایگاه هنرى ایشان صحه گذارده می‌شود؟
مسلماً خیر! زیرا موقعیت و جایگاه هنرى شما را، شما تعیین می‌کنید. حکم و قراردادهاى ارگان‌ها جایگاه شما را مشخص نمی‌کنند. اما در این دوره، مسیرى که طى شد ثابت کرد با تمام اعتماد به نفسِ به حقى که در هنر خود دارید، در مسائل مربوط به آن به عنوان یک هنرمند مستقل عمل نکردید؛ امید بستن به امورى که بعد از گذشت حدود چهار دهه، در زمینه موسیقى نشان از عدم درک و اطلاع شما از سیاست و برنامه‌ریزى و نگاه دقیق به مسئولین هنرى بوده است. تکیه بیش از حد شما به اشخاصى که با انگیزه هاى سیاسى و تشکیلاتى- و نه با انگیزهاى هنرى -در کنارتان بوده‌اند، شما را دچار اشتباه کرد و این تصور را برایتان پیش آورد که حامیان تشکیلاتى، حامیان هنرى شما نیز هستند. شما در دولت امید، دستان قدرتمندِ خود را، امیدوارانه حرکت دادید غافل از این که امید، بدون اگاهى از شرایط غیر ممکن است.
على رهبرى عزیز، استاد گرانقدر!
عدم موفقیت در پیشبرد اهداف هنرى در ایران وابسته و یا مستقل از دولت فرقى نمی‌کند. دولت را هم ملت می‌سازند. اخلاق و منش هنرى، ملتى است نه دولتى. حضور شما در عرصه جهانی، نام ایران و شما را جاودانه می‌کند اما در حال حاضر حضور شما در ایران، فراموشى ارزشهاى والاى شماست که به تصمیمات شما گره خورده است.
تجربه ی تشکیل مجدد ارکستر همان اشتباه گذشته را تکرار خواهد کرد زیرا پایگاه فرهنگىی جامعه‌ی موسیقى در حال حاضر، چه دولتى و چه غیره از یک شرایط تبعیت می‌کند: عدم امنیت هنرى، عدم امنیت اقتصادى، عدم سیاست گذارى و نیز نگاه نا شایست به جایگاه و موقعیت هنر موسیقى.
اگر روزی فضاى شفاف و پر مهر و بى حاشیه حاکم شود، بازگشت شما مبارک خواهد بود در غیر این صورت شما نیز دور از حاشیه نخواهید بود.
در ضمن استقلال اینجانب از تمام امور، ایجاب می‌کند من نیز مدیر افتخارى مسیرى با شکستى دوباره نباشم.
با احترام و تقدیر از شما،
حسین علیزاده
1 خرداد ٩۵
