پیش از آنکه متولد شوم فکر میکردم هر قومی باید عوض شود. عادات ، ممنوعیت ها ، جادوها ی اقوام قوی تر را بپذیرد. خدایان و فرشتگان، شیطان ها و شیطانک ها ی اقوام فرزانه را از آن خودش کند. به این ترتیب ما پاک تر میشویم. اما درست نبود. حالا میدانم که اینطور نیست. آری این را از شما یاد گرفته ام. چه کسی با صرف نظر کردن از تقدیر خودش ، میتواند پاک تر و خوشبخت تر باشد؟ هیچ کس. ما همان که هستیم باقی خواهیم ماند . این طور بهتر است. اگر کسی از وظیفه ای که به عهده اش گذاشته شده است دست بردارد و به وظیفه ی دیگری عمل کند روح خودش را از دست میدهد. شاید کالبد خودش را از دست بدهد و بدون شک وقتی روحش را از دست داد ، نفرت انگیزترین موجودات،آزاردهنده ترین حیوانات در پیکر خالی او جای میگیرند.
