حمید هیراد دیشب در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی کنسرت داشت و در این میان ذوق زدگی و تعریف و تمجیدهای اغراق‌گونه خبرگزاری ایرنا از این کنسرت جای تعجب دارد. شدت این تعریف و تمجیدها به حدی است که انگار تا به حال هیچ خواننده بزرگی در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی کنسرت برگزار نکرده و هیراد اولین کسی است که مفتخر به این کار می‌شود.
به گزارش تیترهنر، هیراد هنوز از زیر سایه سنگین اتهام لب خوانی در کنسرت زنده که مردم برایش پول داده و هزینه کرده‌اند بیرون نیامده است. به این زودی‌ها هم نباید در بیاید. کار او یک کلاهبرداری بزرگ در عالم هنر است و اگر هرجای دیگری در دنیا که حقوق مخاطبان برایشان محترم و باارزش بود، اتفاق می‌افتاد تبعات سنگینی برای خواننده داشت ولی در ایران چنین موضوعاتی انگار جزو حقوق مخاطبان نیست و چندان با اهمیت شمرده نمی‌شود. همین بی اهمیتی هم باعث بروز تخلفاتی اینچنینی می‌شود.
خبرگزاری ایرنا در گزارشی از کنسرت دیشب در جملات اغراق‌گونه برای پاک کردن ذهن مخاطب از عمل غیرحرفه‌ای خواننده چنین نوشت:« باید گفت متاسفانه هیراد هنوز در شوک ناشی از حواشی گذشته پیرامون خود به سر می برد، در حالیکه او باید بداند آنچه گذشته در گذشته مدفون شده است. او باید بداند واقعا نیازی نیست در هر اجرا ثابت کند که به راستی و به صورت زنده می‌خواند و اینکه اصرار بیش از حد او در اجرای مشترک قطعات با هواداران حاضر در سالن می‌تواند کاملا اثر معکوس داشته باشد و باعث تخریب ارتباط عاطفی بین هنرمند و مخاطب شود.»
نویسنده این گزارش باید بداند که هیچ‌گاه گذشته در گذشته مدفون نمی‌ماند و نمی‌توان خاطره جمعی یک ملت را به راحتی پاک کرد. با این استدلال بچه‌گانه هر هنرمندی می‌تواند هر کاری بکند و پس از گذشت زمانی بگوید چیزی نشده و باید گذشته را در گذشته مدفون کرد. کار هیراد هم یک اشتباه بزرگ برای هر هنرمندی است و اگر کار کوچکی بود انقدر سر و صدا نمی‌کرد. او بدون کوچکترین احترامی برای مخاطبان کنسرتش عملی را انجام داد که خیلی تبعات سنگینی برایش نداشت. هیراد تنها در بین افکار عمومی متهم شد وگرنه الان دوباره خیلی راحت دارد کنسرت‌هایش را می‌گذارد.
نویسنده در ادامه می‌نویسد:« اگر اصرار بیش از حد هیراد در این امر را نادیده بگیریم باید گفت او هنرمندیست که وسعت و توانایی حنجره خود را به خوبی شناخته و جدای از آن صحنه گردان خوبیست. کنسرت موفق دیشب هیراد ثابت کننده این اصل مهم بود که یک خواننده هر قدر هم که توانمند باشد بدون بهره مندی از نوازندگانی توانمند راه به جایی نخواهد برد، ضمن اینکه هیچ ارکستری بدون پشتوانه مدیریت و تیم اجرایی قوی و منسجم که همیشه زحماتشان در پشت پرده پر زرق و برق صحنه کنسرت پاپ نادیده گرفته شده، نخواهد توانست طعم شیرین موفقیت را تجربه کند.»
کمتر شاهد بودیم که خبرنگاری اینچنین با شدت و حدت از یک کنسرت تعریف کند. حضور ارکستر در کنسرت‌ها یک امر بدیهی است و خیلی نیاز به گفتن ندارد. هر گروه موسیقی قبل از کنسرت تمرین می‌کند تا نتیجه کارش بهتر شود. در موسیقی پاپ خوانندگان توانا و توانمندی حضور دارند که بدون هیچ حاشیه‌ای به بهترین شکل کنسرت‌هایشان را برگزار می‌کنند و کسی به این شکل از آنها تعریف نمی‌کند.
خوانندگانی که برای کشور یک سرمایه اجتماعی هستند. آنها به خاطر کاسبی کردن کنسرت برگزار نمی‌کنند بلکه هدف اول و آخرشان طرفداران و مخاطبان هنرشان است. برای هنرشان زحمت می‌کشند، دغدغه مردم‌شان را دارند و بدون شوآف و حاشیه کارشان را بهترین شکل انجام می‌دهند.
